W żołądku powstają czasem kamienie pochodzenia organicznego. W medycynie otrzymali nazwę bezoar. Takie formacje najczęściej obserwuje się u dzieci i kobiet, które mają zwyczaj ssania włosów, są skłonne do spożywania pewnych pokarmów w dużych ilościach. Objawy w tej patologii mogą się różnić, w zależności od wielkości kamieni w żołądku.

Jaka jest esencja choroby?

Bezoary mają różne kształty, konsystencje i rozmiary. Zazwyczaj aglomeraty składają się ze stałych cząstek pożywienia, włosów i innych nierozpuszczonych elementów. W miarę ich gromadzenia się formują się podobne do kamienia formacje, które mogą się powiększać. Szybkość wzrostu zależy od składu bezoaru, a także od cech ludzkiego ciała. W praktyce medycznej znane są pojedyncze przypadki, kiedy to urosły do ​​takiego rozmiaru, że wypełniły cały żołądek.

Zgodnie z konsystencją, aglomeraty mogą być luźne, miękkie lub twarde. W liczbie - pojedyncza lub wielokrotna. Zwykle są brązowe lub zielone, z nieprzyjemnym zapachem.

Rodzaje i przyczyny

Istnieje kilka rodzajów kamieni w żołądku:

• phytobesoares - są najbardziej powszechne, jest przyczyną nagromadzenia grubej włókna roślinnego (figi, winogrona, persimmons, itp), są wynikiem niedostatecznego przeżuwania pokarmu, zapalenie błony śluzowej żołądka, przewodu pokarmowego awarii narządów;
• trichodesoars - utworzone z włosów, najczęściej spotykane u osób, które mają zwyczaj ssania własnych pasków i tych, których czynności zawodowe są związane z włosami;
• laktobezoary - występujące głównie u niemowląt, których odżywianie opiera się na laktozie i kazeinie;
• sebobezoary - powstają w wyniku akumulacji tłuszczów pochodzenia roślinnego, spożywanych z żywnością w dużych ilościach;
• gemobezoars - co do zasady obserwuje się u osób z toczniem rumieniowatym układowym lub nadciśnieniem wrotnym, w którym występuje połknięcie krwi;
• pixosoars - powstały podczas jedzenia żywicy;
• skorupiakowce - pojawiają się w wyniku połknięcia nitro-lakieru, lakieru, lakieru alkoholowego i innych szkodliwych substancji do układu pokarmowego.

Pacjenci po zabiegach chirurgicznych na brzuchu są najbardziej podatni na tworzenie takich kamieni. Również zagrożeni pacjenci z cukrzycą.

Objawy

Kamienie mogą znajdować się w żołądku przez długi czas bez żadnych objawów. Tak więc osoba przez lata nie może odgadnąć o chorobie.

Kiedy formacja osiągnie określony rozmiar, możliwe są następujące cyniczne cechy:

• głupie bóle, które stają się bardziej intensywne po jedzeniu;
• natychmiastowe nasycenie, pomimo użycia niewielkiej ilości pożywienia;
• ociężałość w jamie brzusznej;
• nudności;
• erupcja z nieprzyjemnym zapachem;
• wymioty po jedzeniu.

Objawy zależą od wielkości, natury, czasu wykrycia formacji w narządzie trawiennym. W dzieciństwie patologia może objawiać się jako silny ból i obrzęk.

Bezoary, o dużych rozmiarach, pokazują się bardziej intensywnie.

W takich przypadkach występują następujące objawy kliniczne:

• utrata masy ciała;
• zwiększona częstotliwość chorób wirusowych i zakaźnych;
• szybkie zmęczenie;
• łamliwe paznokcie, pogorszenie zębów;
• niezdrowa cera;
• słabość.

Ostre bóle i wyniszczające wymioty towarzyszą pacjentowi w przypadku uszczypnięcia kamienia w strefie wyjścia narządu.

Diagnostyka

W badaniu palpacyjnym można znaleźć tylko duże wykształcenia, które różnią się dobrą mobilnością.

Z reguły przeprowadzane są następujące testy diagnostyczne:

• radiografia - W trakcie badania wykrywane są defekty, które mają pewną wielkość i wyraźne granice, mogą być ruchome lub utrwalone w ścianie żołądka (w tym ostatnim przypadku chorobę można pomylić z rakiem);
• gastroskopia - badanie endoskopowe, pozwala na wizualną ocenę wielkości, kształtu, struktury bezoaru, określenie stanu błony śluzowej;
• Ultradźwięki - jest przeprowadzana wyłącznie w przypadkach, gdy istnieją przeciwwskazania do dwóch poprzednich rodzajów diagnozy.

Ogólna analiza krwi może określić objawy niedokrwistości, która również wskazuje na rozwój choroby.

Metody leczenia

W przypadku braku powikłań, wykonywane jest leczenie zachowawcze, które jest przypisane w zależności od rodzaju edukacji, a także innych cech.

Jeśli konsystencja aglomeratu jest miękka, można się go pozbyć, pijąc ciepłą, alkaliczną wodę mineralną. Przebieg leczenia wynosi do dwóch tygodni. Konieczne jest zatem przestrzeganie diety z ograniczeniem ilości warzyw i owoców, stosowanej w postaci surowej. Miękkie aglomeraty można czasem zniszczyć zwykłym masażem.

Również do obróbki stosowana jest metoda mechaniczna, której istotą jest usunięcie kamienia przez endoskop lub kruszenie poprzez poddanie działaniu specjalnych roztworów pod ciśnieniem. W celu przyspieszenia wydalania cząstek aglomeratów stosuje się prokinetyki. Są w stanie poprawić ruchliwość narządu trawiennego. Również przepisane leki, które mają tendencję do objęcia błony śluzowej, chroniąc ją przed negatywnymi skutkami.

W rzadkich przypadkach, gdy bezoary są twarde i duże, lekarz decyduje o interwencji chirurgicznej, podczas której następuje usunięcie aglomeratów.

Zapobieganie

Przestrzegając ogólnych zaleceń, można uniknąć tworzenia się kamieni.

Środki zapobiegawcze są następujące:

• właściwe odżywianie;
• aktywny sposób życia;
• pozbycie się nawyku ssania włosów i obgryzania paznokci;
• terminowe badanie u gastroenterologa;
• powolne i dokładne żucie jedzenia;
• ograniczenie grubej żywności, jagód, owoców i warzyw o twardej skórze.

Komplikacje

Gdy aglomeraty rosną do dużych rozmiarów, mogą prowadzić do komplikacji. Jednym z nich jest naruszenie bezoaru, objawiającego się ostrym bólem i długimi wymiotami. Czasami dochodzi do zablokowania żołądka, gdy jego wyjście jest zablokowane.

Tworzenie kamieni w żołądku: objawy, przyczyny i leczenie

Ludzie są w większości świadomi powstawania kamieni w żołądku u domowych roślinożerców. Pewnego razu kowboj bezoar - kamień żołądkowy, był poszukiwany jako cenny składnik do uzdrawiania ludowego.

Natomiast ptak przysuwa piasek do koryta. Pomaga zmielić zjadane jedzenie w żołądku. Osoba często nie domyśla się, że przyczyną dyskomfortu w brzuchu lub brzuchu jest brakoar. Może powstawać przez lata. Objawy są podobne do zatrucia i niektórych postaci zapalenia żołądka. Zdiagnozować powstawanie kamienia można jedynie za pomocą promieni rentgenowskich i gastroskopii.

Z tego, co tworzy noiar

Materiałem do tworzenia kamienia są szkodliwe substancje, które nie rozpuszczają się w kwaśnym środowisku soku żołądkowego lub mają działanie ściągające, pastowate. Opracowano bezoar od kilku dni do 5 - 20 lat. Promuje pojawienie się anomalii słabej motoryki żołądka, poprzedniej operacji, innych chorób. Nieprzetworzone substancje są opóźnione, nie przechodzą dalej do jelita i gubią się w luźnym miękkim kamieniu. Specjaliści od kompozycji wyróżniają kilka rodzajów kamieni w żołądku:

• Około 70% stanowią fitoskładniki. Składają się głównie z włókien roślinnych, kości z jagód i grubej skórki. Sprowokowane są pojawieniem się fascynacji persimmon i innymi cierpkimi owocami o wysokiej zawartości ściągających.
• Laktobezoary rozwijają się u niemowląt z nietolerancją mleka. Laktoza nie jest przetwarzana, dostaje się do miękkich grudek i stopniowo twardnieje.
• Składające się głównie z trichobezoary włosów można znaleźć u osób pracujących z włosami i wełną. To głównie fryzjerzy i styliści. Schizofrenicy często jedzą włosy, które przyklejają się do kamieni o wielkości do 20 cm.
• Niekontrolowane przyjmowanie leków słabo strawnych przez żołądek, stwarza warunki do tworzenia farmakobezoarów, szczególnie niebezpiecznych substancji zawierających ditlenek glinu.
• Miłośnicy tłustych potraw narażają się na sebobezoary w żołądku. Kamienie powstają ze schłodzonych tłuszczów zwierzęcych, które mają temperaturę topnienia wyższą niż w żołądku u ludzi.
• Shellacobezoar składa się głównie z pochodnych alkoholowych. Ludzie, którzy pracują z barwnikami i są uzależnieni od niskiej jakości alkoholu cierpią z powodu tej formy kamieni.
• Nawykowa guma do żucia, zamiłowanie do smoły i smoły tworzą się w żołądku peekso. Żywiczne substancje nie są trawione sokiem żołądkowym i gubią się w kamieniach.

W początkowej fazie kamień w żołądku jest miękki i porowaty. Stopniowo pory są młotkowane przez ściągające i bezoar staje się twardy.

Objawy kamieni w żołądku

Przez długi czas objawy mogą się nie pojawiać. Wraz z rozwojem kamienia występuje uczucie ciężkości w żołądku, szczególnie natychmiast po jedzeniu. Ostre krawędzie mogą uszkodzić powierzchnię błony śluzowej i spowodować ból. Małe formacje mogą same wyjść z biegunką. Wraz ze wzrostem wielkości kamienia występują objawy podobne do zatrucia i innych chorób przewodu pokarmowego:

• Belching.
• Po jedzeniu wymioty.
• Uczucie pełności żołądka po niewielkiej ilości jedzenia.
• Uczucie ciężkości w jamie brzusznej, które przechodzi przez 2 godziny po jedzeniu.

Poczucie, że kamień połknięty, który pojawia się częściej, odpowiada rzeczywistości. Tylko kamień został zjedzony stopniowo, w częściach. Kiedy wymioty małe kamienie mogą zgasnąć wraz z zawartością żołądka. Na razie przychodzi ulga. Jeśli nawyki pacjenta nie uległy zmianie i używa on tego samego pokarmu lub wdycha szkodliwe substancje w pracy, wówczas bezoar powstaje ponownie. W wyniku tworzenia się kamienia zmniejsza się objętość żołądka i pogarsza się wchłanianie składników odżywczych. Pojawia się pacjent:

• Słabość.
• Zmęczenie.
• Anemia.
• Utrata masy ciała.
• Apatia.
• Zmniejszona wydajność.

Ciężkość w żołądku po jedzeniu pojawia się z nieżytem, ​​zanikowym i polipowatym zapaleniem żołądka. Wielu pacjentów nie zwraca na to uwagi, uważając, że jest to wynik przejedzenia lub siedzącego trybu życia. Wymioty są przypisywane produktom niskiej jakości. Ponadto, po tym często staje się łatwiejsze.

Próbując opuścić żołądek, kamień opada w dolnym zwieraczu, zachodząc na wylot do jelita. Towarzyszy temu silny ból i wymioty. Dalszy postęp zależy od wielkości. Mały i gładki wyjdzie z czasem. Szorstki z występami i większym rozmiarem może utknąć w jelicie cienkim. W takim przypadku występuje całkowita niedrożność i często konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Diagnostyka i leczenie kamieni nerkowych

Kamień może pozostawać w żołądku przez długi czas i nie przeszkadzać mu. Ale w każdej chwili coś może spotęgować pogorszenie i stan pacjenta. Dlatego też, przy pierwszym podejrzeniu choroby należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli kamień ma mały rozmiar, wówczas badanie dotykowe nie da wyniku. Aby uzyskać dokładną diagnozę bezosara, należy wykonać:

Zdjęcie rentgenowskie z kompozycją kontrastową pokazuje zmianę gęstości tkanki, umiejscowienia i wielkości kamieni. Wyjaśnienie jest konieczne w przypadku podejrzenia o występowanie onkologii. Przylegając do ściany żołądka lub jelit, kamień na zdjęciu wygląda jak guz. Gastroskopia pozwala wizualnie odróżnić szorstką powierzchnię bezoaru od gładkiej powierzchni ścian narządu. Jednocześnie dokładnie określa się liczbę, rozmiar i położenie formacji oraz ich mobilność. Biopsja odpowiada na pytanie o stan błony śluzowej i gęstość kamieni.

Jeśli pacjent nie może wykonać prześwietlenia lub gastroskopii, zastępuje go ultradźwiękami. Dzięki ultradźwiękom dokładny jest rozmiar i charakter zmian, ich lokalizacja i ruchliwość. Operacja usunięcia kamieni z żołądka jest zalecana w przypadku ciężkiego stanu pacjenta, kiedy nie ma czasu na leczenie i jeśli leczenie lekowe nie przynosi rezultatów.

Aby usunąć małe kamienie, zaleca się dwutygodniową dietę z ograniczeniem spożycia błonnika roślinnego. Przepisuje się picie ciepłej wody mineralnej o wysokiej zawartości alkaliów. Ponadto wykonywany jest masaż brzucha i przyjmowany jest środek przeczyszczający. Miękkie formacje, skrzepy są usuwane za pomocą endoskopu. Duże kamienie są kruszone przez ultradźwięki lub strumień cieczy pod ciśnieniem.

Kamienie w nerce i woreczku żółciowym

Spożywanie dużych porcji z długimi przerwami i niektórymi rodzajami chorób przewodu pokarmowego prowadzi do stagnacji żółci. W rezultacie kamienie są krystalizowane z osadu. Ich skład można podzielić:

• Pigmentarny - bilirubina.
• Wapienne.
• Cholesterol.
• Mieszane.

Metody terapeutycznego usuwania kamieni w pęcherzyku żółciowym są nieliczne, ich skuteczność jest niska. Leczenie jest możliwe we wczesnych stadiach, kiedy formacje są małe i mogą wyjść bez zatykania przewodów. Specjalna dieta i przyjmowanie rozpuszczających się leków trwa około półtora roku. Procedurę należy powtarzać okresowo w celu zapobiegania, w przeciwnym razie po kilku latach kamienie ponownie osadzą się w pęcherzu. Duże kamienie w żółci są usuwane wraz z pęcherzem. Po operacji enzym z wątroby wchodzi nieprzerwanie do żołądka, niezależnie od przyjmowanego pokarmu.

Przyczyną niewydolności nerek mogą być kamienie zachodzące na przewody. Leki z kamieni nerkowych nie pomogą, jeśli pijesz wodę z kranu iw niewielkich ilościach. Konieczne jest rozpuszczenie kryształów utworzonych z wapnia, soli, alkaliów, aby zostały usunięte. Woda z kranu zawiera wiele zanieczyszczeń, w tym metale, które tylko wzmacniają kryształy. Przyczyna pojawienia się kamieni nerkowych:

• Niska jakość wody.
• Wymiana wody na soki, herbatę, mleko i inne produkty.
• Stosuj w dużych ilościach pokarmów o wysokiej zawartości wapnia, soli.
• Uzależnienie od alkoholu, zwłaszcza wina i piwa.
• Ugasające pragnienie z dużą ilością napojów gazowanych, szczególnie zabarwionych.

Istnieje wiele sposobów działania terapeutycznego na kamienie, ich rozpuszczanie i wydalanie. Operację stosuje się w rzadkich przypadkach, gdy inne metody leczenia nie dają wyników.

Tradycyjne metody usuwania kamieni

Tradycyjna medycyna oferuje różnorodne zabiegi. Zasadniczo, to zioła z kamieni w nerkach i żołądku, buliony z olejem, jak choleretic, aby oczyścić pęcherz. Z kamieni nerkowych są najbardziej popularne wywary:

• Pąki brzozy.
• Stygmaty kukurydzy.
• Zarodniki.
• Owoce dzikiej róży.
• Truskawki.
• Brusznica.

Z ziół robią herbatę, wytwarzają wywary i napary ze zbiorów. Użyj godziny przed posiłkiem przez miesiąc, a następnie przełóż lub zmień skład produktu. Leczenie ziołami nie wyklucza wizyty u lekarza i badania. Objawy kamieni w różnych narządach pokrywają się z objawami innych chorób.

Żołądki z kurczaka są również używane z kamieni w nerkach, żołądku, a nawet woreczka żółciowego. Niektórzy uważają je za wyjątkowe lekarstwo na żołądek, szczególnie na biegunkę. Kompleks długotrwałego przygotowania leku dodaje efekt placebo. Żołądki z kurczaka są usuwane z filmu. To pomarszczone pokrycie wewnętrzne ciała. Komora sama w sobie jest pępkiem, jest przygotowywana bez nich. Wewnętrzna warstwa jest szara i łatwo oddziela się, jeśli krawędź jest popchnięta.

Folie powinny być myte, suszone w temperaturze pokojowej. W piecu tracą swoje właściwości lecznicze. Następnie wszystko jest wcierane w proszek. Jest spożyty na łyżeczce dziennie na pusty żołądek. Jest spłukiwany dużą ilością oczyszczonej wody. Kurs trwa od 4 tygodni do 3 miesięcy.

Kamienie w żołądku

Niewiele wiadomo, że w żołądku mogą tworzyć się kamienie natury organicznej. Istnieje taka koncepcja medyczna - bezoar żołądka. Patologia występuje częściej u kobiet i dzieci, które są skłonne do dominacji w diecie niektórych środków spożywczych, które mają zwyczaj ssania własne włosy. Objawy przejawiają się jako wzrost bezoaru w postaci ostrych ataków bólu. Poważnym powikłaniem jest zablokowanie i całkowita niedrożność w jelicie. Standardowe metody diagnozowania problemu to zdjęcia rentgenowskie i endoskopia.

Istota patologii

Bezoar to organiczne ciało przypominające kamień, o innym kształcie, konsystencji i wielkości, powstałe w wyniku niewłaściwej diety i nieprawidłowego stylu życia.

Bezoar powstaje z skupiska włosów, kawałków kości, dużych stwardniałych kawałków jedzenia i innych niestrawionych elementów. Stopniowo gromadząc się w żołądku, grupują się w sferze, która stopniowo zwiększa objętość. Jeśli nie zainterweniuje się w czasie i nie rozpocznie leczenia, powiększony kamień wywoła pełną dysfunkcję układu trawiennego.

Szybkość wzrostu żołądka bezoaru zależy od substancji, z których się on tworzy, rodzaju i cech fizjologii osobnika. Kula może powstać za kilka dni lub rosnąć przez ponad dekadę. Również konsystencja formacji jest inna. Bezoary są miękkie, luźne lub twarde, przypominające kamień. Istnieją pojedyncze lub wielokrotne formacje, które są w kolorze brązowym lub zielonym z ostrym, nieprzyjemnym zapachem. Wartość nowotworów żołądka jest różna - od małych do imponujących (waga na kilogram i więcej). Naprawiono rzadkie przypadki, gdy bezoar wypełniał całe światło żołądka, reprezentując odlew organów.

Podstawowe widoki

Zgodnie z cechami fizycznymi bezoarów żołądka rozróżnia się następujące odmiany:

• trichobezoary;
• pharmacobezoars;
• fitobesoares;
• inne typy: szelakowe, pikselowe, pseudo-bezoary, polibezole, itp.

Powrót do spisu treści

Trichobezoars

Cechą edukacji jest główny składnik - włosy, które dostają się do żołądka w dużych ilościach. Problem ten często występuje u osób z zaburzoną psychiką lub cierpiących na uzależnienie w postaci gryzących i ssących włosów. Trichobezoar pojawia się u fryzjerów-stylistów. Przypadki diagnozowania problemu u dzieci ze schizofrenią nie są rzadkie.

Po spożyciu owłosionych cząstek w dużych ilościach i ich działaniu sokiem żołądkowym, grudka staje się lepka. Dzięki temu masy żywnościowe szybko się do niego przylegają. Stopniowo uformowany gęsty kamień nazębny. Jeśli problem nie zostanie wykryty w czasie, bezoar, bez trawienia, zacznie się przemieszczać do jelita, co może wywołać blokadę wydziału ewakuacyjnego żołądka i bólu.

Masa takich formacji może osiągnąć 4 kg lub więcej.

Fitobezoary

Odnoszą się do najczęstszych aglomeracji w żołądku - 70% wszystkich zarejestrowanych przypadków. Przyczyną ich powstawania jest zmniejszenie wydzielniczej aktywności żołądka. Naruszono proces usuwania treści z ciała dalej do jelit, co powoduje ból. Głównym prowokatorem jest złej jakości jedzenie do żucia podczas jedzenia. Skład fitobezoar składa się z cząstek dzikiej persimmon, winogron, śliwek, fig, czereśni ptasich, które są wzbogacone grubymi włóknami roślinnymi i mają gęstą skórę. Aby uruchomić szybki proces tworzenia bezoara jest zdolny do niedojrzałych persimmons, zawierających dużą liczbę ściągających składników i żywic. Wartość wynosi od 1 mm do kilkudziesięciu centymetrów.

Pharmaco-Bezoars

Aglomeraty żołądka, które zawierają cząstki nierozpuszczalnych leków, w szczególności sukralfat i żelopodobny wodorotlenek glinu. Konsystencja gęstości dyfuzyjnej. W skompresowanej wiązce można znaleźć cząstki niestrawionego pokarmu. W grupie ryzyka osoby z różnymi patologiami, które wymagają ciągłego leczenia.

Inne typy

Inne rodzaje bezoarów są jeszcze mniej powszechne. Należą do nich:

• Pixo-Bezoary - aglomerowane z cząstek żywicy lub wararów;
• sebozzoary - powstają na tle nawyku jedzenia tłustych pokarmów pochodzenia zwierzęcego;
• shellakbezoary - wynik długotrwałego zatrucia środkami polerującymi i nitrolakiem (problem jest typowy dla robotników budowlanych i naprawczych);
• laktobezoary - występują u dzieci karmionych sztucznie mieszankami niskiej jakości z laktozą i kazeiną.

Powrót do spisu treści

Przyczyny pojawienia się kamieni w żołądku

Rzadkość rozwoju patologii w żołądku nie wyklucza ryzyka jej wystąpienia. Faktem jest, że istnieje wiele czynników prowokujących, które razem mogą prowadzić do problemu tworzenia się kamieni w żołądku. Głównym powodem jest naruszenie funkcji motorycznej, która jest odpowiedzialna za ewakuację pokarmowej grudki z żołądka do jelita. Typowe choroby-prowokatorzy - powikłania cukrzycy (gastropareza cukrzycowa, częściowe porażenie żołądka).

Następujące czynniki prowokujące nie są mniej ważne:

• osłabienie wydzielania gruczołów żołądkowych, obniżenie kwasowości;
• kolonizacja jelita i jelit przez chorobotwórczą mikroflorę (grzyby drożdżopodobne);
• zwiększenie lepkości śluzu.

Są ludzie zagrożeni:

• źle żuć jedzenie, nadużywanie surowca i produktów tłuszczowych;
• operacje pooperacyjne na żołądku (częściowa resekcja, wotomia) i nieukończone badania kontrolne.

Powrót do spisu treści

Typowe znaki

Głównym ryzykiem jest to, że bezoar może pozostać w żołądku bez manifestowania się przez wiele lat. Ale w pewnych okolicznościach występują pewne objawy, które sprawiają, że podejrzewasz, że coś jest nie tak. Klinika choroby zależy od ciał obcych, masy ciała, natury, etiologii, lokalizacji, czasu przebywania w żołądku. U dzieci objawia się obrzękiem, bólem lub hipoproteinemią. Objawy rozwijają się na tle zaburzeń metabolicznych ze względu na wzrost i wypełnienie światła żołądka bezoarem.

Charakterystyczne objawy obecności aglomeratu w narządzie są następujące:

• tępy ból, narastający wraz z pożywieniem (ból przechodzi przez 1,5 godziny);
• natychmiastowe nasycenie niewielką ilością pokarmu;
• ociężałość w nadbrzuszu;
• ciągłe nudności;
• wymioty po posiłku;
• erupcja z ostrym, cuchnącym zapachem.

Duże bezoary w żołądku są wyraźniejsze w postaci:

• częstsze przypadki ostrych infekcji dróg oddechowych, ARI na tle obniżonej odporności;
• zaostrzenia innych przewlekłych patologii;
• poważna utrata wagi;
• szybkie zmęczenie, spadek wydajności;
• ogólne osłabienie;
• kruche paznokcie, szczoteczka do zębów ze szkliwem zębów na tle beri-beri;
• niezdrowa cera.

Jeżeli bezoar jest uwięziony w strefie wyjścia żołądka, przejawiają się ostre objawy, charakteryzujące się skurczem bólu z powtarzającymi się, wyniszczającymi wymiotami.

Rozpoznanie bezoaru żołądka

Kontrola wzrokowa jest słabo pouczająca, ponieważ tylko bardzo duże bezoary w żołądku są wyczuwalne, co jest dość mobilne. Wyniki ogólnego badania krwi wykazują oznaki anemii. Podstawowe metody diagnostyczne:

1. Radiografia żołądka z kontrastem. Metoda ujawnia defekty o różnych rozmiarach z wyraźnymi granicami, charakteryzujące się mobilnością. Ale są przypadki mocowania aglomeratu do ściany narządu, co utrudnia odróżnienie od raka żołądka.
2. Gastroskopia jest najdokładniejszą metodą diagnozy, pozwalającą na zwizualizowanie problemu poprzez ocenę kształtu, wielkości, charakteru, struktury bezoaru i określenie stanu błony śluzowej żołądka. Po wykonaniu biopsji wykonuje się diagnostykę z rakiem.
3. Ultradźwięki są alternatywą, gdy istnieją przeciwwskazania do dwóch innych metod, na przykład ciąża, inne ostre przewlekłe patologie.

Powrót do spisu treści

Jak leczyć?

Jeśli nie ma powikłań, patologię traktuje się metodami zachowawczymi, które wybiera się w zależności od rodzaju aglomeratu i jego charakterystyki. Miękki, średniej wielkości kamień nazębny należy traktować ciepłym, zasadowym kursem wody mineralnej do 2 tygodni, dietą o ograniczonym spożyciu surowych warzyw i owoców, środkami przeczyszczającymi. Łatwy masaż żołądka zniszczy bezoary i przyspieszy wydalanie.

Do usunięcia skrzepu przez endoskop stosuje się metodę mechaniczną, a także metodę kruszenia strumieniowego specjalnych roztworów pod ciśnieniem. Aby przyspieszyć usuwanie pozostałości i śladów aglomeratu, przepisuje się prokinetykę, która zwiększa motorykę żołądka i otacza leki. Ale duże gęste bezoary sugerują sekcję zwłok (gastrotomia). Operacja kawitacji jest pokazana z nieskutecznością innych metod leczenia.

Środki zapobiegawcze

Nie pozwalaj łatwo tworzyć bezoaru w żołądku, jeśli przestrzegasz ogólnych zaleceń dotyczących zdrowej i zdrowej diety, prowadzisz aktywny tryb życia. Ważne jest, aby pozbyć się obgryzanie paznokci i ssanie włosy (szczególnie dla dzieci), terminowe inspekcja wprost na gastroenterologa, jeśli istnieje patologia w przewodzie pokarmowym. Szczególną uwagę należy zwrócić na charakter jedzenia: jedz powoli, starannie żuj jedzenie, nie głoduj, nie przejadaj się.

Nie zaleca się nadużywania szorstkiego jedzenia, owoców, jagód o grubej skórze.

Komplikacje

Rosnące aglomeracje żołądka mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Może wystąpić naruszenie bezoaru z pojawieniem się ostrego bólu, obfitych i przedłużających się wymiotów. Gdy wyjście z żołądka zachodzi na siebie, rozwija się uporczywa ostra obturacja.

Stożek może wywoływać błonę śluzową wrzodu z perforacją ściany narządu. Możliwe złośliwości procesu podczas mocowania bezoar do wewnętrznej powłoki żołądka.

Żołądek bez żołądka

Żołądek bez żołądka - ciało obce, powstałe w żołądku z połknięciem pewnych substancji pochodzenia naturalnego lub syntetycznego. Występuje ból w nadbrzuszu, zmniejszenie apetytu, nudności, wymioty, szybko rozwijające się uczucie sytości z niewielką ilością pokarmu. Rozpoznanie opiera się na historii, radiografii żołądka i gastroskopii. Przy stężeniach o delikatnej konsystencji pacjentom podawany jest ciepły napój zasadowy, stosowanie preparatów enzymatycznych. W przypadku ciał obcych o średniej gęstości stosuje się endoskopowe niszczenie i usuwanie bezoarów. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego wykonuje się chirurgiczne usunięcie kamienia.

Żołądek bez żołądka

Bezoar żołądka (kamień żołądka) jest złożem o różnej gęstości, utworzonym przez spożycie substancji, które nie są trawione w żołądku. Nazwa kamienia żołądka kojarzy się z rasą górskich bezoarowych kóz, w których żołądkach często znajdowano szaro-niebieskie grudki wełny, śluzu i liści. W domowej gastroenterologii pierwsze wzmianki o patologii pojawiają się na początku XIX wieku w pracach rosyjskiego chirurga V.M. Mysz. Kamienie żołądka są rzadkie na początku lat 90. opisano około 400 przypadków tej choroby. Kawałki mogą być pojedyncze, osiągając masę do 1 kg i wielokrotność. Te ostatnie mają niewielkie rozmiary, są podatne na migrację do dwunastnicy i jelita czczego.

Przyczyny żołądka Bezoar

Choroba występuje przy wielokrotnym połykaniu przedmiotów pochodzenia organicznego lub nieorganicznego, często z pożywieniem. Przydziel warunki i warunki, które zwiększają prawdopodobieństwo powstawania bezoarów:

• Zaburzenia psychiczne. Neurozy, trichotillomanię, schizofrenię, upośledzenie umysłowe mogą powodować niekontrolowane wchłanianie substancji niejadalnych (gliny, kleju, włosów) w dużych ilościach.
• Choroby żołądka. Nieodpowiednia izolacja kwasu solnego, powolne opróżnianie zawartości w 12 dwunastnicy na skutek chorób gastroenterologicznych (żołądka, niewydolność wydzielnicza) powoduje stopniowe tworzenie złogów. Nadmierne rozmnażanie grzybów z rodzaju Candida w żołądku inicjuje tworzenie się grzybów bezoarowych.
• Operacje na brzuchu. Przełożone zabiegi chirurgiczne (gastrektomia, wagotomia) przyczyniają się do zmniejszenia funkcji wydzielniczej, zaburzeń trawienia, gromadzenia się trudnych do strawienia produktów.
• Dysfunkcje kultury żywności. Złe żucie gruboziarnistego, ciężkiego jedzenia, spożywanie pestek owocowych może powodować powstawanie bezoaru żołądka.

Patogeneza

Mechanizm powstawania bezoarów jest inny, zależy od rodzaju obcej substancji i obecności czynników predysponujących. Ciało obce, dostanie się do organizmu wraz z pożywieniem lub w wyniku złych nawyków, z różnych przyczyn nie jest trawione, ale gromadzi się w ciele lub odźwiernikowej części żołądka. Przy wielokrotnym użyciu zwiększa się podłoże. Działanie enzymów soków żołądkowych powoduje zagęszczanie i krzepnięcie ciała obcego. W rezultacie powstaje bezoar, który rośnie, może wypełnić całą objętość ciała. Im dłuższy jest kamień i jego położenie w żołądku, tym trudniejsze.

Klasyfikacja

Bezoary żołądka mogą mieć inny skład i konsystencję (luźne, gęste, jędrne, elastyczne). W zależności od pochodzenia rozróżnia się następujące główne rodzaje kamieni żołądkowych:

1. Fitobezoary. Skomponuj do 70% wszystkich bezoarów. Powstaje w wyniku zjedzenia skórki, nasion, skórki jagód i owoców (persimmon, wiśnia, winogrona, figi itp.). Warzywa stopniowo zarastają śluzem, tłuszczem i mineralizacją. Stawy mają różną konsystencję, cuchnący zapach, ciemnozielony lub brązowy.
2. Trichobezoars. Powstały z regularnym wnikaniem włosów do żołądka. Najczęściej występują z zaburzeniami nerwicopodobnymi i zaburzeniami psychicznymi z nieodpartym pragnieniem odgryzania włosów.
3. Stybobezoary. Powstaje z częstego stosowania tłustych pokarmów pochodzenia zwierzęcego (smalec, jagnięcina). Dostając się do żołądka, pokarm ulega przekształceniu, pogrubia wraz z tworzeniem tłustych złogów.
4. Shellacsozoars. Występuje podczas stosowania w żywności niejadalne produkty pochodzenia chemicznego (lakier, farba). Podczas wchodzenia do żołądka substancje wchodzą w interakcję z wodą, wytrącają się. Kamienie szelakowe mają lepką konsystencję, lekko chropowatą powierzchnię, kolor ciemnobrązowy.
5. Kamienie pochodzenia zarodkowego. Powstają one z egzo i endodermy na etapie rozwoju wewnątrzmacicznego. Są torbielami dermoidalnymi lub potworniakami żołądka.
6. Laktobezoary. Powstaje u noworodków, karmiąc je sztuczną mieszanką o wysokiej zawartości laktozy i kazeiny. Przedwcześnie urodzone dzieci są podatne na tworzenie się złogów.

Istnieją rzadkie rodzaje kamieni żołądkowych, które w praktyce medycznej występują w pojedynczych przypadkach. Pixobesoary są tworzone przez użycie żywicy lub smoły. Hemobezoary powstają w wyniku długotrwałego spożycia krwi u pacjentów z krwawieniem z nosa i przełyku. Podczas stosowania trudno rozpuszczalnych i nierozpuszczalnych leków (sukralfat, wodorotlenek glinu, węgiel aktywowany) mogą wystąpić stany. Mieszanka składa się z nici, wełny, kawałków drewna.

Objawy bezoaru żołądka

Szybkość tworzenia kamieni żołądkowych jest różna, od kilku dni do kilkudziesięciu lat. Zależy to od składu ciał obcych i indywidualnych cech ciała pacjenta. Przy niewielkiej ilości kamienia nie ma objawów choroby. Wraz ze wzrostem bezoaru pojawiają się bolesne odczucia w okolicy nadbrzusza, uczucie ciężkości w żołądku, które nie jest związane z jedzeniem. Pacjenci zauważyli szybkie nasycenie niewielką ilością pokarmu, nudności, wymioty, uczucie raspiraniya w żołądku, zmniejszenie apetytu i masy ciała. Występuje częste odbijanie, które ma nieprzyjemny zapach.

W przyszłości zwiększa się ból, przyjmując ostry lub skurczony charakter. W jamie brzusznej pojawia się uczucie obcego ciała, które może zmienić lokalizację. Osoby z asteniczną sylwetką są czasami dotykane z gęstą formacją w okolicy nadbrzusza. Obecności bezoaru towarzyszy spadek odporności, zaostrzenie chorób przewlekłych. U dzieci z powodu zaburzeń metabolicznych i hipowitaminozą występuje hipoproteinemia, obrzęk tkanek miękkich i kończyn dolnych.

Komplikacje

Długotrwałe narażenie na bezoar prowadzi do powstawania odleżyn ściany żołądka. Lokalne krążenie krwi ulega złamaniu, niedokrwienie i martwica rozwijają się wraz z powstawaniem owrzodzeń. Erozja, wrzody żołądka mogą prowadzić do perforacji warstwy mięśniowej oraz występowania zapalenia otrzewnej i sepsy. Rzadkim powikłaniem jest niedrożność jelit. Kiedy kamień bezarnogo wpada do jelita cienkiego i zachodzi na światło jelita, rozwija się obturacyjna niedrożność jelit.

Diagnostyka

Rozpoznanie żołądka bezoara powoduje znaczne trudności. Wynika to z braku specyficznych objawów i objawów klinicznych na początkowym etapie choroby. Aby potwierdzić diagnozę, należy przeprowadzić następujące badania:

• Badanie gastroenterologiczne. Specjalista na podstawie wywiadu życiowego, przebiegu choroby, danego badania fizykalnego przedłoży wstępne wnioski i określi dodatkowe procedury diagnostyczne.
• Prześwietlenie żołądka kontrastujące. Pozwala na określenie wady wypełnienia owalnym lub okrągłym kształtem o wyraźnych krawędziach.
• Fibrogastroduodenoskopia. Główną metodą diagnozy, dzięki której można określić nie tylko rozmiar i kształt, ale także założyć źródło bezoaru. Podczas zabiegu endoskopista wykonuje próbkowanie materiału w celu zbadania struktury kamienia nazębnego.

Aby zdiagnozować chorobę, dodatkowo wykonuje się USG jamy brzusznej. Tomografia komputerowa górnego odcinka przewodu żołądkowo-jelitowego pozwala określić dokładną lokalizację, wielkość bezoaru. Testy laboratoryjne są mało informatywne, przedłużony przebieg choroby może spowodować rozwój niedokrwistości. Główna diagnostyka różnicowa bezoarów wykonywana jest ze złośliwymi i łagodnymi guzami żołądka. W tym przypadku badanie endoskopowe z biopsją pomaga odróżnić kamienie od nowotworów. Kamienie żołądka różnicują się z połkniętymi ciałami obcymi. Duże znaczenie mają dane anamnezy i gastroskopii.

Leczenie bezoaru żołądka

Leczenie choroby zależy od rodzaju, konsystencji, zjadania i współistniejącej patologii. Przy małych rozmiarach kamień żołądkowy może wydobywać się samodzielnie. Zachowawcze metody leczenia są skuteczne w bezoarach o miękkiej i średniej konsystencji, częściej pochodzenia roślinnego. Zalecane doustnie ciepłe roztwory alkaliczne na bazie sody, wody mineralnej, enzymów proteolitycznych. Pozytywny efekt to lekki masaż okolicy nadbrzusza. Pacjentom pokazano oszczędną dietę z ograniczeniem owoców, mięsa i tłustych potraw. Frakcje o małej gęstości są usuwane endoskopowo. Przy pomocy specjalnych narzędzi kamień jest kruszony i wyciągany pod kontrolą gastroskopu. W warunkach obsesyjnych używanie żywności niejadalnej świadczy o konsultacji z psychiatrą.

Jeśli terapia jest nieskuteczna, duże i gęste bezoary przeprowadzają operatywne usuwanie kamienia nazębnego. Operacja polega na rozcięciu żołądka (gastrotomia) i usunięciu kamienia bezoar. Wskazaniami do zabiegu są stany spowodowane powikłaniami choroby (niedrożność jelit, zapalenie otrzewnej).

Prognozy i zapobieganie

Dzięki szybkiej diagnozie i usunięciu prognozy żołądka bezoara korzystne. Leczenie zachowawcze i chirurgiczne daje dobre wyniki, w 90% przypadków następuje całkowite wyleczenie. Ignorowanie objawów choroby i późne rozpoznanie może prowadzić do wielu poważnych, czasami śmiertelnych powikłań. Aby zapobiec rozwojowi bezoaru u osób z przewlekłymi chorobami żołądkowo-jelitowymi lub poddanych operacji brzusznej, raz w roku zaleca się regularne wizyty kontrolne u gastroenterologa. Zapobieganie chorobie obejmuje kontrolę nad osobami chorymi psychicznie, ograniczoną konsumpcję surowej żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz odmowę stosowania substancji nieulegających trawieniu.

Bezoary lub kamienie w żołądku

Kamienie w ludzkim żołądku, zwane także bezoar, są rzadką, ale bardzo nieprzyjemną chorobą. Mają negatywny wpływ na zdrowie, dlatego pozbycie się ich wymaga odpowiedniego i terminowego leczenia.

Co to jest kamień i główne objawy jego pojawienia się

Żołądki bez brzucha to ciała obce, które mogą powstawać z różnych substancji i składników. Najczęściej kamienie te składają się z:

• naturalne włókna roślinne;
• włosy ludzkie lub sierść zwierzęca;
• leki, których nie można rozpuścić.

Objawy tej choroby, w zależności od liczby, wielkości, wagi, umiejscowienia kamieni i ich kształtu, mogą być różne.

Podczas gdy bezoary żołądka nadal nie są wystarczająco wyrażone, główne objawy obejmują:

• nieprzyjemne uczucie ciężkości i utrzymujący się tępy ból żołądka, nasilający się po jedzeniu;
• nudności i wymioty, które występują po jedzeniu.

Wraz z zakupem bezoarom o większej skali, do symptomów tych dolicza się kilka innych, w szczególności:

• szybkie zmęczenie i uczucie słabości;
• zmniejszenie zwykłej zdolności do pracy;
• szybka utrata masy ciała.

Ignorowanie tego stanu jest wyjątkowo niepożądane, ponieważ zbyt długo obecność kamieni w ludzkim żołądku może wywołać poważne komplikacje. Kiedy kamień jest naruszony w wylocie, pacjent często doświadcza silnych skurczów w obszarze układu trawiennego. Inne powikłania to uszkodzenie ścianek żołądka, złośliwość, występowanie krwawienia.

Główne rodzaje bezoarów i przyczyny ich pojawiania się

Współczesna medycyna zna kilka odmian kamieni w żołądku:

• fitobesoares;
• trichobezoary;
• laktozowe bufory;
• sebobezoary;
• polibeozoa;
• pixo-bezoary;
• szelakowce;
• hemobenzoary;
• pseudo-bezoary.

Najczęściej występujące fitoskładniki stanowią około 70-75% wszystkich istniejących gatunków tego zjawiska. Główną przyczyną tej choroby jest nagromadzenie w ludzkim żołądku błonnika roślinnego, który jest częścią takich owoców jak dzika persimmon i śliwki, figi, daktyle, winogrona, czeremcha i inne. Najbardziej niebezpiecznym owocem pod tym względem jest niedojrzały persimmon, który zawiera wiele ściągających i żywicznych składników w swoim składzie.

Bezoary żołądka tego typu mogą mieć inną konsystencję: luźną i miękką oraz twardą kamienistą - zależy to całkowicie od czasu formacji. Z tego samego powodu rozmiary fitobesoarów są różne: mogą wynosić od kilku milimetrów do 20 centymetrów, a nawet więcej. Kolor kamieni w żołądku jest brązowawy lub zielonkawy. Z reguły te nowotwory mają nieprzyjemny zapach. W ludzkim żołądku może znajdować się jeden lub kilka takich kamieni w tym samym czasie.

Najczęściej phytobezoars wynikać z nieodpowiedniej żucia pokarmu, obecność lepkiego śluzu w żołądku po doznaniu żołądka, pogorszenie funkcji wydzielniczych, zaburzenia opróżniania żołądka. Wszystkie inne odmiany kamieni żołądkowych są znacznie mniej powszechne.

Powodem pojawienia się seboesoirów, zwanych również stibobezoarami, jest spożywanie tłuszczu zwierzęcego w znaczących ilościach. Ponieważ ich temperatura topnienia jest nieco wyższa niż temperatura ośrodka dożołądkowego, triglicerydy zaczynają krystalizować, co następnie prowadzi do tworzenia się kamieni.

Laktobezoary są zjawiskiem, które może wystąpić w drugim tygodniu życia u wcześniaków ze względu na sztuczną dietę opartą na kazeinie i laktozie.

Trichobezoary powstają po spożyciu znacznej ilości włosów w żołądku. Ta choroba może wystąpić u osób, których czynności zawodowe są związane z włosami. Ponadto często przeszkadzają osobom, które z powodu poważnych zaburzeń psychicznych mają zwyczaj gryzienia i spożywania własnych włosów.

Jedną z rzadkich odmian kamieni w żołądku są hemobezoare. Ten problem zwykle występuje u pacjentów cierpiących na układowy toczeń rumieniowaty i nadciśnienie wrotne - jest to wynikiem połykania krwi przez długi czas.

Pixobesoary i szelakowate należą również do rzadkich rodzajów tej dolegliwości. Pierwszy gatunek jest typowy dla ludzi, którzy mają uporczywy zwyczaj spożywania smoły i kału. A drugi występuje u osób cierpiących na alkoholizm, ze względu na systematyczne stosowanie tak szkodliwych substancji jak nitrolak, lakier alkoholowy, lakier i kilka innych.

Należy pamiętać, że pojawienie się bezoar w żołądku mają tendencję do osób przeniesionych operacji chirurgicznej na przewodzie pokarmowym, a także chorych na cukrzycę rozpoznano. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia kamieni, osobom tym zaleca się powstrzymanie się od używania owoców takich jak persimmon, winogrona i śliwki.

W jaki sposób wykonuje się diagnostykę?

Ze względu na to, że objawy i oznaki obecności kamieni w okolicy żołądka mają wiele wspólnego z objawami innych chorób, bardzo ważne jest posiadanie właściwej diagnozy.

W tym celu najpierw przeprowadza się ogólne badanie krwi: w obecności bezoarów może występować niedokrwistość.

Prowadzona jest dalsza profesjonalna radiografia żołądka. Ta procedura odgrywa bardzo ważną rolę w diagnostyce, ponieważ pozwala wykryć nowotwory o innym kształcie: owalne lub okrągłe.

Kolejną skuteczną metodą diagnostyczną jest gastroskopia.

Główne metody leczenia

Po potwierdzeniu diagnozy przez lekarza pacjentowi przepisuje się masaż leczniczy brzucha, wewnętrzne zastosowanie 10% roztworu wodorowęglanu sodu lub alkalicznej wody mineralnej. Bardzo zwykłe mleko może być bardzo skuteczne w tej sytuacji. W niektórych przypadkach zaleca się stosowanie środków przeczyszczających. Ponadto, zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych w Grecji, kamień w żołądku może znacznie zmniejszyć rozmiar, a nawet całkowicie zniknąć w wyniku stosowania coli. Jednak nie należy nadużywać tego napoju.

Jedną z najskuteczniejszych metod jest szlifowanie kamieni za pomocą metody endoskopowej.

Aby wykonać tę procedurę, użyj specjalnej rurki żołądkowej, która ma znaczną grubość. Ta nowoczesna metoda pozwala dokładnie zmiażdżyć wszystkie skaliste formacje, a następnie wyodrębnić je i umyć.

Kiedy wszystkie powyższe metody nie są w stanie przynieść pożądanych rezultatów, należy zastosować operacje chirurgiczne. Jako skrajne rozwiązanie, ta metoda powinna być stosowana tylko w przypadkach, gdy bezoary żołądka są toksyczne lub osiągnęły już zbyt duży rozmiar. Z reguły interwencja chirurgiczna jest odpowiednia tylko dla takich odmian choroby, jak trichopykson i bezoarowate. W takich sytuacjach lekarze wykonują gastrotomię i usuwają niebezpieczny kamień.

Czasami choroba ta łączy się z chronicznym wrzodem żołądka lub dwunastnicy. W takich sytuacjach najkorzystniejszym i najskuteczniejszym rozwiązaniem jest vagotomia lub gastrektomia.

Operacja będzie również wymagana, jeśli formacja spowodowała niedrożność jelit. Jednakże, jeśli konsystencja jest wystarczająco luźna i miękka, preparaty te są z powodzeniem mielone metodą palpatora, po czym następuje przemywanie za pomocą procedury drenażu żołądkowo-jelitowego.

Powodzenie poprawy w dużej mierze zależy od terminowości dostępu do wykwalifikowanych lekarzy.

Kamienie w żołądku - objawy, przyczyny, diagnoza, leczenie

Ludzie są w większości świadomi powstawania kamieni w żołądku u domowych roślinożerców. Pewnego razu kowboj bezoar - kamień żołądkowy, był poszukiwany jako cenny składnik do uzdrawiania ludowego.

Natomiast ptak przysuwa piasek do koryta. Pomaga zmielić zjadane jedzenie w żołądku. Osoba często nie domyśla się, że przyczyną dyskomfortu w brzuchu lub brzuchu jest brakoar. Może powstawać przez lata. Objawy są podobne do zatrucia i niektórych postaci zapalenia żołądka. Zdiagnozować powstawanie kamienia można jedynie za pomocą promieni rentgenowskich i gastroskopii.

Z tego, co tworzy noiar

Materiałem do tworzenia kamienia są szkodliwe substancje, które nie rozpuszczają się w kwaśnym środowisku soku żołądkowego lub mają działanie ściągające, pastowate. Opracowano bezoar od kilku dni do 5 - 20 lat. Promuje pojawienie się anomalii słabej motoryki żołądka, poprzedniej operacji, innych chorób. Nieprzetworzone substancje są opóźnione, nie przechodzą dalej do jelita i gubią się w luźnym miękkim kamieniu. Specjaliści od kompozycji wyróżniają kilka rodzajów kamieni w żołądku:

• Około 70% stanowią fitoskładniki. Składają się głównie z włókien roślinnych, kości z jagód i grubej skórki. Sprowokowane są pojawieniem się fascynacji persimmon i innymi cierpkimi owocami o wysokiej zawartości ściągających.
• Laktobezoary rozwijają się u niemowląt z nietolerancją mleka. Laktoza nie jest przetwarzana, dostaje się do miękkich grudek i stopniowo twardnieje.
• Składające się głównie z trichobezoary włosów można znaleźć u osób pracujących z włosami i wełną. To głównie fryzjerzy i styliści. Schizofrenicy często jedzą włosy, które przyklejają się do kamieni o wielkości do 20 cm.
• Niekontrolowane przyjmowanie leków słabo strawnych przez żołądek, stwarza warunki do tworzenia farmakobezoarów, szczególnie niebezpiecznych substancji zawierających ditlenek glinu.
• Miłośnicy tłustych potraw narażają się na sebobezoary w żołądku. Kamienie powstają ze schłodzonych tłuszczów zwierzęcych, które mają temperaturę topnienia wyższą niż w żołądku u ludzi.
• Shellacobezoar składa się głównie z pochodnych alkoholowych. Ludzie, którzy pracują z barwnikami i są uzależnieni od niskiej jakości alkoholu cierpią z powodu tej formy kamieni.
• Nawykowa guma do żucia, zamiłowanie do smoły i smoły tworzą się w żołądku peekso. Żywiczne substancje nie są trawione sokiem żołądkowym i gubią się w kamieniach.

W początkowej fazie kamień w żołądku jest miękki i porowaty. Stopniowo pory są młotkowane przez ściągające i bezoar staje się twardy.

Objawy kamieni w żołądku

Przez długi czas objawy mogą się nie pojawiać. Wraz z rozwojem kamienia występuje uczucie ciężkości w żołądku, szczególnie natychmiast po jedzeniu. Ostre krawędzie mogą uszkodzić powierzchnię błony śluzowej i spowodować ból. Małe formacje mogą same wyjść z biegunką. Wraz ze wzrostem wielkości kamienia występują objawy podobne do zatrucia i innych chorób przewodu pokarmowego:

• Belching.
• Po jedzeniu wymioty.
• Uczucie pełności żołądka po niewielkiej ilości jedzenia.
• Uczucie ciężkości w jamie brzusznej, które przechodzi przez 2 godziny po jedzeniu.

Poczucie, że kamień połknięty, który pojawia się częściej, odpowiada rzeczywistości. Tylko kamień został zjedzony stopniowo, w częściach. Kiedy wymioty małe kamienie mogą zgasnąć wraz z zawartością żołądka. Na razie przychodzi ulga. Jeśli nawyki pacjenta nie uległy zmianie i używa on tego samego pokarmu lub wdycha szkodliwe substancje w pracy, wówczas bezoar powstaje ponownie. W wyniku tworzenia się kamienia zmniejsza się objętość żołądka i pogarsza się wchłanianie składników odżywczych. Pojawia się pacjent:

Ciężkość w żołądku po jedzeniu pojawia się z nieżytem, ​​zanikowym i polipowatym zapaleniem żołądka. Wielu pacjentów nie zwraca na to uwagi, uważając, że jest to wynik przejedzenia lub siedzącego trybu życia. Wymioty są przypisywane produktom niskiej jakości. Ponadto, po tym często staje się łatwiejsze.

Próbując opuścić żołądek, kamień opada w dolnym zwieraczu, zachodząc na wylot do jelita. Towarzyszy temu silny ból i wymioty. Dalszy postęp zależy od wielkości. Mały i gładki wyjdzie z czasem. Szorstki z występami i większym rozmiarem może utknąć w jelicie cienkim. W takim przypadku występuje całkowita niedrożność i często konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Diagnostyka i leczenie kamieni nerkowych

Kamień może pozostawać w żołądku przez długi czas i nie przeszkadzać mu. Ale w każdej chwili coś może spotęgować pogorszenie i stan pacjenta. Dlatego też, przy pierwszym podejrzeniu choroby należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli kamień ma mały rozmiar, wówczas badanie dotykowe nie da wyniku. Aby uzyskać dokładną diagnozę bezosara, należy wykonać:

Zdjęcie rentgenowskie z kompozycją kontrastową pokazuje zmianę gęstości tkanki, umiejscowienia i wielkości kamieni. Wyjaśnienie jest konieczne w przypadku podejrzenia o występowanie onkologii. Przylegając do ściany żołądka lub jelit, kamień na zdjęciu wygląda jak guz. Gastroskopia pozwala wizualnie odróżnić szorstką powierzchnię bezoaru od gładkiej powierzchni ścian narządu. Jednocześnie dokładnie określa się liczbę, rozmiar i położenie formacji oraz ich mobilność. Biopsja odpowiada na pytanie o stan błony śluzowej i gęstość kamieni.

Jeśli pacjent nie może wykonać prześwietlenia lub gastroskopii, zastępuje go ultradźwiękami. Dzięki ultradźwiękom dokładny jest rozmiar i charakter zmian, ich lokalizacja i ruchliwość. Operacja usunięcia kamieni z żołądka jest zalecana w przypadku ciężkiego stanu pacjenta, kiedy nie ma czasu na leczenie i jeśli leczenie lekowe nie przynosi rezultatów.

Aby usunąć małe kamienie, zaleca się dwutygodniową dietę z ograniczeniem spożycia błonnika roślinnego. Przepisuje się picie ciepłej wody mineralnej o wysokiej zawartości alkaliów. Ponadto wykonywany jest masaż brzucha i przyjmowany jest środek przeczyszczający. Miękkie formacje, skrzepy są usuwane za pomocą endoskopu. Duże kamienie są kruszone przez ultradźwięki lub strumień cieczy pod ciśnieniem.

Kamienie w nerce i woreczku żółciowym

Spożywanie dużych porcji z długimi przerwami i niektórymi rodzajami chorób przewodu pokarmowego prowadzi do stagnacji żółci. W rezultacie kamienie są krystalizowane z osadu. Ich skład można podzielić:

Metody terapeutycznego usuwania kamieni w pęcherzyku żółciowym są nieliczne, ich skuteczność jest niska. Leczenie jest możliwe we wczesnych stadiach, kiedy formacje są małe i mogą wyjść bez zatykania przewodów. Specjalna dieta i przyjmowanie rozpuszczających się leków trwa około półtora roku. Procedurę należy powtarzać okresowo w celu zapobiegania, w przeciwnym razie po kilku latach kamienie ponownie osadzą się w pęcherzu. Duże kamienie w żółci są usuwane wraz z pęcherzem. Po operacji enzym z wątroby wchodzi nieprzerwanie do żołądka, niezależnie od przyjmowanego pokarmu.

Przyczyną niewydolności nerek mogą być kamienie zachodzące na przewody. Leki z kamieni nerkowych nie pomogą, jeśli pijesz wodę z kranu iw niewielkich ilościach. Konieczne jest rozpuszczenie kryształów utworzonych z wapnia, soli, alkaliów, aby zostały usunięte. Woda z kranu zawiera wiele zanieczyszczeń, w tym metale, które tylko wzmacniają kryształy. Przyczyna pojawienia się kamieni nerkowych:

• Niska jakość wody.
• Wymiana wody na soki, herbatę, mleko i inne produkty.
• Stosuj w dużych ilościach pokarmów o wysokiej zawartości wapnia, soli.
• Uzależnienie od alkoholu, zwłaszcza wina i piwa.
• Ugasające pragnienie z dużą ilością napojów gazowanych, szczególnie zabarwionych.

Istnieje wiele sposobów działania terapeutycznego na kamienie, ich rozpuszczanie i wydalanie. Operację stosuje się w rzadkich przypadkach, gdy inne metody leczenia nie dają wyników.

Tradycyjne metody usuwania kamieni

Tradycyjna medycyna oferuje różnorodne zabiegi. Zasadniczo, to zioła z kamieni w nerkach i żołądku, buliony z olejem, jak choleretic, aby oczyścić pęcherz. Z kamieni nerkowych są najbardziej popularne wywary:

Z ziół robią herbatę, wytwarzają wywary i napary ze zbiorów. Użyj godziny przed posiłkiem przez miesiąc, a następnie przełóż lub zmień skład produktu. Leczenie ziołami nie wyklucza wizyty u lekarza i badania. Objawy kamieni w różnych narządach pokrywają się z objawami innych chorób.

Żołądki z kurczaka są również używane z kamieni w nerkach, żołądku, a nawet woreczka żółciowego. Niektórzy uważają je za wyjątkowe lekarstwo na żołądek, szczególnie na biegunkę. Kompleks długotrwałego przygotowania leku dodaje efekt placebo. Żołądki z kurczaka są usuwane z filmu. To pomarszczone pokrycie wewnętrzne ciała. Komora sama w sobie jest pępkiem, jest przygotowywana bez nich. Wewnętrzna warstwa jest szara i łatwo oddziela się, jeśli krawędź jest popchnięta.

Folie powinny być myte, suszone w temperaturze pokojowej. W piecu tracą swoje właściwości lecznicze. Następnie wszystko jest wcierane w proszek. Jest spożyty na łyżeczce dziennie na pusty żołądek. Jest spłukiwany dużą ilością oczyszczonej wody. Kurs trwa od 4 tygodni do 3 miesięcy.

W żołądku powstają czasem kamienie pochodzenia organicznego. W medycynie otrzymali nazwę bezoar. Takie formacje najczęściej obserwuje się u dzieci i kobiet, które mają zwyczaj ssania włosów, są skłonne do spożywania pewnych pokarmów w dużych ilościach. Objawy w tej patologii mogą się różnić, w zależności od wielkości kamieni w żołądku.

Bezoary mają różne kształty, konsystencje i rozmiary. Zazwyczaj aglomeraty składają się ze stałych cząstek pożywienia, włosów i innych nierozpuszczonych elementów. W miarę ich gromadzenia się formują się podobne do kamienia formacje, które mogą się powiększać. Szybkość wzrostu zależy od składu bezoaru, a także od cech ludzkiego ciała. W praktyce medycznej znane są pojedyncze przypadki, kiedy to urosły do ​​takiego rozmiaru, że wypełniły cały żołądek.

Zgodnie z konsystencją, aglomeraty mogą być luźne, miękkie lub twarde. W liczbie - pojedyncza lub wielokrotna. Zwykle są brązowe lub zielone, z nieprzyjemnym zapachem.

Istnieje kilka rodzajów kamieni w żołądku:

• phytobezoars - są najbardziej powszechne, jest przyczyną nagromadzenia grubej włókna roślinnego (figi, winogrona, persimmons, itp), są wynikiem niedostatecznego przeżuwania pokarmu, zapalenie błony śluzowej żołądka, przewodu pokarmowego awarii narządów;
• trihobezoar - uformowany z włosów, najczęściej spotykany u ludzi, którzy mają zwyczaj ssania własnych pasm i tych, których czynności zawodowe są związane z włosami;
• laktobezoary - występujące głównie u niemowląt, których odżywianie opiera się na laktozie i kazeinie;
• sebozzoary - powstają w wyniku kumulacji tłuszczów pochodzenia roślinnego, spożywanych z żywnością w dużych ilościach;
• gemobezoary - zazwyczaj występuje u osób z toczniem rumieniowatym układowym, lub nadciśnienie wrotne, które powodują spożyciu krwi;
• Pixobezoars - tworzone podczas jedzenia żywicy;
• shellakobezoary - pojawiają się w wyniku kontaktu z układu pokarmowego lakieru nitro, lakierów, lakierów alkoholu i innych substancji szkodliwych.

Pacjenci po zabiegach chirurgicznych na brzuchu są najbardziej podatni na tworzenie takich kamieni. Również zagrożeni pacjenci z cukrzycą.

Kamienie mogą znajdować się w żołądku przez długi czas bez żadnych objawów. Tak więc osoba przez lata nie może odgadnąć o chorobie.

Kiedy formacja osiągnie określony rozmiar, możliwe są następujące cyniczne cechy:

• głupie bóle, które stają się bardziej intensywne po jedzeniu;
• natychmiastowe nasycenie, pomimo użycia niewielkiej ilości pożywienia;
• ociężałość w jamie brzusznej;
• nudności;
• erupcja z nieprzyjemnym zapachem;
• wymioty po jedzeniu.

Objawy zależą od wielkości, natury, czasu wykrycia formacji w narządzie trawiennym. W dzieciństwie patologia może objawiać się jako silny ból i obrzęk.

Bezoary, o dużych rozmiarach, pokazują się bardziej intensywnie.

W takich przypadkach występują następujące objawy kliniczne:

• utrata masy ciała;
• zwiększona częstotliwość chorób wirusowych i zakaźnych;
• szybkie zmęczenie;
• łamliwe paznokcie, pogorszenie zębów;
• niezdrowa cera;
• słabość.

Ostre bóle i wyniszczające wymioty towarzyszą pacjentowi w przypadku uszczypnięcia kamienia w strefie wyjścia narządu.

W badaniu palpacyjnym można znaleźć tylko duże wykształcenia, które różnią się dobrą mobilnością.

Z reguły przeprowadzane są następujące testy diagnostyczne:

• Radiografia - w badaniu wykryto wad mających określony rozmiar i wyraźne granice mogą być ruchome lub zamocowane w ścianie żołądka (w tym ostatnim przypadku, choroba może być zmieszany z rakiem);
• gastroskopia - endoskopia, pozwala na wizualną ocenę rozmiaru, kształtu, struktury bezoaru, określenie stanu błony śluzowej;
• Ultradźwięki - wykonywane są wyłącznie w przypadkach, gdy istnieją przeciwwskazania do dwóch wcześniejszych rodzajów diagnozy.

Ogólna analiza krwi może określić objawy niedokrwistości, która również wskazuje na rozwój choroby.

W przypadku braku powikłań, wykonywane jest leczenie zachowawcze, które jest przypisane w zależności od rodzaju edukacji, a także innych cech.

Jeśli konsystencja aglomeratu jest miękka, można się go pozbyć, pijąc ciepłą, alkaliczną wodę mineralną. Przebieg leczenia wynosi do dwóch tygodni. Konieczne jest zatem przestrzeganie diety z ograniczeniem ilości warzyw i owoców, stosowanej w postaci surowej. Miękkie aglomeraty można czasem zniszczyć zwykłym masażem.

Również do obróbki stosowana jest metoda mechaniczna, której istotą jest usunięcie kamienia przez endoskop lub kruszenie poprzez poddanie działaniu specjalnych roztworów pod ciśnieniem. W celu przyspieszenia wydalania cząstek aglomeratów stosuje się prokinetyki. Są w stanie poprawić ruchliwość narządu trawiennego. Również przepisane leki, które mają tendencję do objęcia błony śluzowej, chroniąc ją przed negatywnymi skutkami.

W rzadkich przypadkach, gdy bezoary są twarde i duże, lekarz decyduje o interwencji chirurgicznej, podczas której następuje usunięcie aglomeratów.

Przestrzegając ogólnych zaleceń, można uniknąć tworzenia się kamieni.

Środki zapobiegawcze są następujące:

• właściwe odżywianie;
• aktywny sposób życia;
• pozbycie się nawyku ssania włosów i obgryzania paznokci;
• terminowe badanie u gastroenterologa;
• powolne i dokładne żucie jedzenia;
• ograniczenie grubej żywności, jagód, owoców i warzyw o twardej skórze.

Gdy aglomeraty rosną do dużych rozmiarów, mogą prowadzić do komplikacji. Jednym z nich jest naruszenie bezoaru, objawiającego się ostrym bólem i długimi wymiotami. Czasami dochodzi do zablokowania żołądka, gdy jego wyjście jest zablokowane.