Hormony są substancjami syntetyzowanymi przez duże gruczoły wewnątrzwydzielnicze i specjalne komórki gruczołowe w narządach wewnętrznych. Ich rolą dla ciała jest kontrolowanie i regulowanie metabolicznych procesów biochemicznych.

Hormony trzustkowe są wytwarzane w układzie pokarmowym, są związane z trawieniem pokarmu i przyswajaniem jego korzystnych składników. Poprzez ogólny system podwzgórze-przysadka zarządzanie podlegają wpływowi potrzeby zmian w metabolizmie. Aby zrozumieć cechy trzustki, potrzebna jest lekcja anatomii i fizjologii.

Struktura i funkcje

Trzustka jest największa spośród gruczołów dokrewnych. Znajduje się zaotrzewnowe. W strukturze wyróżnić: okrągłą głowę, szersze ciało i wydłużony ogon. Głowa jest najszerszą częścią, otoczoną tkankami dwunastnicy. Szerokość jest normalna do pięciu cm, grubość 1,5-3 cm.

Ciało ma przód, tył i dolną powierzchnię. Przód przylega do tylnej części żołądka. Dolna krawędź dociera do drugiego kręgu lędźwiowego. Długość 1,75-2,5 cm, ogon jest skierowany do tyłu i na lewo. Kontaktuje się ze śledzioną, nadnerczem i lewą nerką. Całkowita długość gruczołu wynosi 16-23 cm, a grubość zmniejsza się z trzech cm w obszarze głowy do 1,5 cm w ogonie.

Wzdłuż gruczołu znajduje się centralny kanał (Virsungiev). Na nim sekret trawienny wchodzi bezpośrednio do dwunastnicy. Struktura miąższu składa się z dwóch głównych części: zewnątrzwydzielniczej i endokrynnej. Różnią się funkcjonalnym znaczeniem i strukturą.

Zewnątrzwydzielnicza - trwa do 96% wagowych, składa się z pęcherzyków i złożonego układu kanałów wydzielania, które są „odpowiada” za wytwarzania i uwalniania enzymów w soku trawiennym na trawienie pokarmu w jelitach. Ich brak jest silnie odzwierciedlany w procesach asymilacji białek, tłuszczów i węglowodanów. Część endokrynna powstaje w wyniku akumulacji komórek w specjalne wysepki Langerhansa. To tutaj następuje wydzielanie substancji hormonalnych ważnych dla organizmu.

Jakie hormony produkuje trzustka?

Możliwości nauki co roku rozszerzają informacje o roli hormonów trzustki, pozwalają nam identyfikować nowe formy, ich wpływ i interakcje. Trzustka wydziela hormony zaangażowane w metabolizm w organizmie:

• insulina;
• glukagon;
• somatostatyna;
• polipeptyd trzustkowy;
• gastryna.

Do pewnego czasu substancja C-peptyd należał do hormonów trzustki. Następnie udowodniono, że jest to część cząsteczki insuliny, zerwana podczas syntezy. Oznaczanie tej substancji pozostaje ważne w analizie wykrywania insuliny we krwi, ponieważ jej objętość jest proporcjonalna do podstawowego hormonu. Jest to stosowane w diagnostyce klinicznej.

W części endokrynnej gruczołów komórki dzielą się na cztery główne typy:

• komórki alfa - stanowią do 20% całkowitej masy, syntetyzują glukagon;
• komórki beta - główna odmiana, stanowiąca 65-80%, produkuje niezbędną insulinę, ponieważ komórki te charakteryzują się stopniowym niszczeniem wraz z wiekiem osoby, ich liczba zmniejsza się wraz z wiekiem;
• komórki delta - zajmują około 1/10 całości, produkują somatostatynę;
• Komórki PP - występują w niewielkich ilościach, różnią się zdolnością do syntetyzowania polipeptydu trzustkowego;
• Komórki G - produkują gastrynę (wraz z błoną śluzową żołądka).

Charakterystyka hormonów trzustkowych

Rozważamy główne funkcje hormonów w ich strukturze, działanie na narządy i tkanki ludzkiego ciała.

Insulina

Reprezentuje strukturę polipeptydu. Struktura składa się z dwóch łańcuchów aminokwasów połączonych "mostami". Natura tworzyła najbardziej podobną strukturę do ludzkiej insuliny u świń i królików. Zwierzęta te okazały się najbardziej odpowiednie do przygotowania leków z hormonów trzustki. Hormon jest wytwarzany przez komórki beta z proinsuliny przez oddzielenie peptydu c. Została ujawniona struktura, w której odbywa się ten proces - aparat Golgiego.

Głównym zadaniem insuliny jest regulacja stężenia glukozy we krwi za pomocą jej penetracji do tkanki tłuszczowej i mięśniowej ciała. Insulina zwiększa wchłanianie glukozy (zwiększa przepuszczalność ścian komórkowych), jej gromadzenie w postaci glikogenu w mięśniach i wątrobie. Zapasy są używane przez organizm z gwałtownym wzrostem zapotrzebowania na energię (zwiększona aktywność fizyczna, choroba).

Jednak insulina zaburza ten proces. Nie pozwala także na rozszczepienie tłuszczów i tworzenie ciał ketonowych. Stymuluje syntezę kwasów tłuszczowych z produktów przemiany węglowodanów. Zmniejsza poziom cholesterolu, zapobiega miażdżycy. Ważna jest rola hormonu w metabolizmie białek: aktywuje wydatkowanie nukleotydów i aminokwasów w syntezie DNA, RNA, kwasów nukleinowych i opóźnia rozpad cząsteczek białka.

Te procesy są ważne dla tworzenia odporności. Insulina wspomaga penetrację komórek aminokwasów, magnezu, potasu, fosforanów. Regulacja ilości potrzebnej insuliny zależy od poziomu glukozy we krwi. Jeśli występuje hiperglikemia, wówczas wzrasta wytwarzanie hormonu i vice versa.

W rdzeniu przedłużonym znajduje się strefa zwana podwzgórzem. Zawiera jądra, w których otrzymuje się informacje o nadmiarze glukozy. Odwrotny sygnał przechodzi przez włókna nerwowe do komórek beta trzustki, a następnie zwiększa się wytwarzanie insuliny.

Wraz ze spadkiem stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia) jądra podwzgórza opóźniają jego aktywność, a zatem zmniejsza się wydzielanie insuliny. Zatem wyższe ośrodki nerwowe i endokrynologiczne regulują metabolizm węglowodanów. Ze strony autonomicznego układu nerwowego na regulację wytwarzania insuliny wpływa nerw błędny (stymuluje), sympatyczny (bloki).

Udowodniono, że glukoza może bezpośrednio oddziaływać na komórki beta wysepek Langerhansa i uwalniać insulinę. Duże znaczenie ma aktywność enzymu uszkadzającego insulinę (insulinaza). Jest maksymalnie skoncentrowany w miąższu wątroby i tkance mięśniowej. Kiedy krew przechodzi przez wątrobę, połowa insuliny ulega zniszczeniu.

Glukagon

Hormon, podobnie jak insulina, jest polipeptydem, ale w strukturze cząsteczki jest tylko jeden łańcuch aminokwasów. Poprzez swoje funkcje jest uważany za antagonistę insuliny. Powstaje w komórkach alfa. Główną wartością jest rozszczepienie tłuszczowych lipidów, wzrost stężenia glukozy we krwi.

Wraz z innego hormonu, które wyznaczają również trzustkę, hormonów kory nadnerczy hormonu wzrostu (kortyzol i adrenaliny) zabezpiecza ona ciała przed gwałtownym spadku materiału energetycznego (glukozy). Ponadto ważna rola:

• w poprawie nerkowego przepływu krwi;
• normalizacja cholesterolu;
• aktywacja zdolności regeneracji tkanki wątrobowej;
• w usuwaniu sodu z organizmu (łagodzi obrzęk).

Mechanizm działania jest powiązany w interakcji z receptorami błony komórkowej. W rezultacie zwiększa się aktywność i stężenie we krwi enzymu cyklazy adenylanowej, co stymuluje proces degradacji glikogenu do glukozy (glikogenoliza). Regulacja sekrecji odbywa się na podstawie poziomu glukozy we krwi. Kiedy wzrost jest hamowany przez produkcję glukagonu, spadek aktywuje produkcję. Część środkowa wywierana jest przez przedni płat przysadki mózgowej.

Somatostatyna

Struktura biochemiczna odnosi się do polipeptydów. Jest w stanie zahamować aż do całkowitego zaprzestania syntezy takich hormonów jak insulina, tyreotropia, somatotropina, glukagon. To właśnie ten hormon może hamować wydzielanie enzymów trawiennych i żółci.

Zakłócenia w produkcji przyczyniają się do patologii związanych z układem trawiennym. Hamuje wydzielanie glukagonu blokując wejście jonów wapnia do komórek alfa. Działanie to wpływa na hormon wzrostu hormonu wzrostu w przednim płacie przysadki mózgowej poprzez wzrost aktywności komórek alfa.

Polipeptyd

Hormon syntetyzuje komórki PP. Uważa się, że jest to antagonistyczna cholecystokinina. Tłumi funkcje wydzielnicze i aktywuje produkcję soku żołądkowego. Działanie nie zostało wystarczająco zbadane. Wiadomo, że uczestniczy w hamowaniu szybkiego wchodzenia do krwi bilirubiny, trypsyny, żółci, rozluźnienia ściany mięśni pęcherzyka żółciowego, hamuje wytwarzanie pewnych enzymów trawiennych.

Gastrin

Jest produkowany przez dwa narządy - żołądek i trzustkę (w mniejszej objętości). Kontroluje aktywność wszystkich hormonów związanych z trawieniem. Trzy typy znane są z liczby składu aminokwasowego: mikrogastryna - w strukturze cząsteczki 14 aminokwasów, mała - w składzie 17 odmian, duża - formuła zawiera 34 aminokwasy. Naruszenie syntezy powoduje nieprawidłowe funkcjonowanie żołądka i jelit. W praktyce klinicznej analiza jest ważna dla gastryny.

Inne substancje czynne

Zidentyfikowane i inne, ale nie mniej znaczące hormony syntetyzowane w trzustce:

• Lipocaine - stymuluje tworzenie lipidów i utlenianie kwasów tłuszczowych, chroni wątrobę przed degeneracją tłuszczową.
• Vagotonin - zwiększa napięcie nerwu błędnego, wzmacnia jego wpływ na narządy wewnętrzne.
• Centropenin - pobudza centrum oddechowe rdzenia przedłużonego, pomaga rozluźnić mięśnie oskrzeli. Wzmacnia możliwość wiązania hemoglobiny tlenem, co poprawia jej transport w tkance.
• Thyroliberin (inne nazwy „uwalniający tyreotropinę czynnik”, „tireorelin”) - głównym miejscem syntezy - podwzgórza, a w niewielkiej ilości jest wytwarzany w wysepek Langerhansa, w przewodzie żołądkowo-jelitowym, inne jąder nerwowych w mózgu, przy szyszynki. Zwiększa produkcję w przysadki hormonu tyreotropowego i prolaktyny, zapewniając laktację u kobiet po porodzie.

Jakie są leki stosowane w hormonach trzustki?

Najbardziej znane są preparaty insulinowe wytwarzane przez różne firmy farmaceutyczne. Różnice występują w trzech cechach:

• w miejscu pochodzenia;
• szybkość ataku i czas działania;
• metoda czyszczenia, a także stopień czystości.

W zależności od pochodzenia następujących elementów:

• naturalne (naturalne) środki zaradcze wykonane z trzustki trzody chlewnej i bydła (Actrapid, wstęga insulinowa GPP, Ultralente MC, Monotard MS);
• syntetyczne - są uzyskiwane dzięki doskonałym metodom inżynierii genetycznej, kompilacji kombinacji DNA (Actrapid NM, Isofan NM, Homophane, Humulin i inne).

Do czasu wystąpienia efektu i czasu działania odróżnia się leki:

• szybkie i jednocześnie krótkie działanie (Insuman Rapid, Actrapid, Actrapid NM), zaczynają działać po 15-30 minutach po przyjęciu, czas trwania wynosi do 8 godzin;
• średni czas trwania - (Humulin N, Insulong SPP, Khumulin tape, Monotard MS), początek od 1-2 godzin, czas trwania do 24 godzin);
• Średnia długość krótko działające insuliny + (Aktrafan HM Insuman COMB Humulin M-1). - duże grupy, przy czym dla każdego preparatu określonego parametry, ale wpływ wszystkich rozpoczyna się po upływie 30 minut.

Lek syntetyczny Glukagon podawany dożylnie jako pomoc przeciwko przedawkowaniu insuliny. Somatostatyna bliskich zwierząt służy do tworzenia leków w terapii chorób związanych z hormonem wzrostu. Jest to bardzo ważne dla akromegalii. Choroba występuje w wieku dorosłym, objawia się zwiększonym wzrostem kości czaszki, stóp, wzrostem niektórych części ciała.

Biologiczna rola hormonów trzustkowych jest niezbędna dla zdrowego organizmu. W praktyce zapewniają transfer żywności do niezbędnej energii. W komórkach, które produkują hormony, nie ma specjalnych kanałów ani ścieżek wydalniczych. Ukrywają swój sekret bezpośrednio w krwioobiegu i szybko rozprzestrzeniają się po całym ciele. Zakłócenia funkcji, awarie produkcji zagrażają osobie z groźnymi chorobami.

Hormony trzustki i ich funkcje

Trzustkowy lub, jak to się nazywa, trzustkowy gruczoł to ważny organ układu trawiennego, który odpowiada za funkcje wydzielnicze i wydzielnicze. Dzięki wszystkim substancjom biologicznie czynnym zsyntetyzowanym przez trzustkę (PZ) organizm utrzymuje równowagę biochemiczną. Jakie są hormony trzustki i jakie są ich funkcje w ciele - wszystko to zostanie omówione w tym artykule.

Hormony trzustki i ich funkcje

Jak działa żelazo?

Organ jest podzielony na dwie części: zewnątrzwydzielnicza i endokrynowa. Wszystkie służą do wypełniania ich konkretnych funkcji. Na przykład część zewnątrzwydzielnicza zajmuje dużą część trzustki i służy do obróbki soku żołądkowego, która zawiera duże ilości różnych enzymów wymaganych do trawienia (korboksipeptidaza, lipaza, trypsyna i tym podobne. D).

Skład endokrynnej części trzustki obejmuje małe wysepki trzustkowe, zwane "wysepkami Langerhansa" w medycynie. Ich zadaniem jest dzielenie ważnych dla istnienia hormonów, które biorą bezpośredni udział w metabolizmie tłuszczów, węglowodanów i białek. Ale funkcje trzustki nie kończą się na tym, ponieważ ten organ, syntetyzując pewne hormony, produkuje płyn trawienny, uczestniczy w rozdrabnianiu żywności i jej przyswajaniu. W zależności od prawidłowej pracy trzustki ogólny stan zdrowia osoby może się zmienić.

Struktura gruczołu i "wysepki Langerhansa"

Klasyfikacja syntetycznych substancji

Wszystkie hormony utworzone przez gruczoł trzustkowy są ze sobą ściśle powiązane, więc zakłócenie produkcji co najmniej jednego z nich może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń w ciele i chorób, które należy leczyć do końca życia.

Trzustka i rodzaje hormonów, które produkuje

Trzustka produkuje następujące hormony:

• insulina;
• glukagon;
• somatostatyna;
• polipeptyd trzustkowy;
• peptyd intensywnie obciążający;
• amylina;
• centropenina;
• gastryna;
• wagotonina;
• kalikreina;
• lipokaina.

Hormony trzustki

Każdy z powyższych hormonów pełni swoją specyficzną funkcję, regulując w ten sposób metabolizm węglowodanów w organizmie człowieka, a także wpływając na funkcjonowanie różnych układów.

Rola trzustki w trawieniu

Znaczenie kliniczne hormonów gruczołu krokowego

Jeśli hormony wytwarzane przez trzustkę, wszystko jest jasne, to z podstawowymi funkcjami, które wykonują, wszystko jest znacznie bardziej skomplikowane. Rozważ każdy hormon prostaty oddzielnie.

Insulina

Ze wszystkich hormonów syntetyzowanych przez trzustkę najważniejsza jest insulina. Pomaga znormalizować poziomy glukozy we krwi. Implementacja tego procesu jest spowodowana następującymi mechanizmami:

• aktywacja błon komórkowych, dzięki której komórki ciała zaczynają lepiej wchłaniać glukozę;

Rola insuliny w ciele

Do notatki! Obecność wystarczającej ilości insuliny we krwi, zapobiega rozwojowi miażdżycy, zmniejszając poziom „złego” cholesterolu i zapobiega kwasów tłuszczowych do układu krążenia.

Glukagon

Na podstawie wykonanych funkcji glukagon można słusznie nazwać insuliną hormono-antagonistyczną. Głównym zadaniem glukagonu jest zwiększenie ilości glukozy we krwi, co osiąga się dzięki następującym funkcjom:

• aktywacja glukoneogenezy (produkcja glukozy ze składników nie pochodzenia węglowodanów);
• przyspieszenie enzymów, zwiększając w ten sposób ilość energii podczas rozkładu tłuszczów;
• następuje rozszczepienie glikogenu, które następnie dostaje się do układu krążenia.

Ponieważ glukagon jest w swojej strukturze hormonem peptydowym, odpowiada za wiele funkcji, a zmniejszenie jego ilości może mieć zły wpływ na funkcjonowanie wielu systemów.

Somatostatyna

Kolejny hormon wytwarzany przez trzustkę. Należy do grupy hormonów polipeptydowych i służy do tłumienia syntezy substancji, takich jak glukagon, związki tyreotropowe, a także insuliny. Wraz ze spadkiem poziomu somatostatyny w przewodzie żołądkowo-jelitowym występują poważne zaburzenia. Przede wszystkim ta reakcja wynika z faktu, że ten hormon bierze bezpośredni udział w procesie trawienia enzymów i produkcji żółci (somatotropina zmniejsza ich wydzielanie).

We współczesnej farmakologii somatotropinę stosuje się do wytwarzania różnych leków przepisywanych pacjentom cierpiącym na naruszenie syntezy hormonu wzrostu w organizmie. Jeśli ilość tego hormonu jest znacznie wyższa niż normalnie, to ryzyko rozwoju akromegalia - patologia, któremu towarzyszy nadmierny wzrost wielkości niektórych części ciała pacjenta. Z reguły stopy, kości głowy, kończyny dolne i górne rosną. W rzadkich przypadkach poszczególne narządy wewnętrzne ulegają zmianom patologicznym.

Hormony są produkowane przez małe narządy - gruczoły wydzielania wewnętrznego. Ale znaczenie tych substancji w ciele jest ogromne

Polipeptyd trzustkowy

Odkryli ten hormon nie tak dawno temu, więc specjaliści nie zbadali jeszcze w pełni wszystkich jego funkcji i metod oddziaływania na organizm ludzki. Wiadomo, że polipeptyd trzustkowy jest syntetyzowany w procesie spożywania żywności zawierającej tłuszcze, białka i glukozę. Wykonuje następujące funkcje:

• zmniejszenie ilości substancji wytwarzanych przez enzymy trawienne;
• zmniejszone napięcie mięśni pęcherzyka żółciowego;
• zapobieganie uwalnianiu żółci i trypsyny.

Polipeptyd trzustkowy i gastryna

Do notatki! Według licznych badań, polipeptyd trzustkowy zapobiega zwiększonemu odpływowi żółci i enzymów trzustkowych. Z niedoborem tego hormonu procesy metaboliczne w organizmie są zakłócone.

Peptyd intensywnie wazo

Charakterystyczną cechą tego hormonu neuropeptydu jest to, że można go syntetyzować nie tylko trzustki, ale także do rdzenia kręgowego i komórek mózgu, jelita cienkiego i innych narządów. Głównymi funkcjami peptydu intensywnie obciążającego są:

• normalizacja syntezy pepsinogenu, glukagonu i somatostatyny;
• spowolnienie procesów wchłaniania wody przez ścianki jelita cienkiego;
• aktywacja wydalania z żółcią;
• synteza enzymów trzustkowych;
• poprawa gruczołu trzustkowego jako całości, co przyczynia się do zwiększenia ilości syntetyzowanych wodorowęglanów.

Peptyd intensywnie obciążający wazon jest syntetyzowany przez różne narządy

Również peptyd łączeniowy przyspiesza proces krążenia w ścianach narządów wewnętrznych, w szczególności w jelitach.

Amilin

Jego główną funkcją jest zwiększanie poziomu monosacharydów, co z kolei chroni organizm przed nadmiarem glukozy we krwi. Amylina promuje także tworzenie somatostatyny, utratę masy ciała, normalizację układu renina-angiotensyna-aldosteron i biosyntezę glukagonu. Nie oznacza to w żadnym wypadku wszystkich funkcji biologicznych, za które odpowiedzialna jest amylina (na przykład przyczynia się do zmniejszenia apetytu).

Centropinein

Kolejna substancja wytwarzana przez trzustkę. Jego głównym zadaniem jest zwiększenie prześwitu oskrzeli i aktywacja ośrodka oddechowego. Ponadto ta substancja białkowa poprawia korelację tlenu z hemoglobiną.

Lipocaine. Centripnein. Vagotonin

Gastrin

Substancja hormonalna syntetyzowana przez żołądek i trzustkę. Gastryna promuje normalizację procesów trawiennych, aktywację syntezy enzymu proteolitycznego (pepsyny) i zwiększenie kwasowości żołądka.

Zwróć uwagę! Obecność gastryny w organizmie przyczynia się do jelita fazy przewodu pokarmowego (określanego również jako „next”), który uzyskuje się przez zwiększenie syntezy sekretyny, somatostatyny i inne hormony peptydowe jelitowych i trzustkowych.

Gastrin - co to jest

Vagotonin

Głównym zadaniem tej substancji jest stabilizacja cukru we krwi i przyspieszenie krążenia krwi. Ponadto Vagotonin spowalnia proces hydrolizy glikogenu w tkankach mięśniowych i komórkach wątroby.

Vagotonin stabilizuje poziom cukru we krwi

Kallikrein

Kolejna substancja wytwarzana przez gruczoł trzustkowy. W czasie, w którym kalikreiny jest w trzustce jest nieaktywny, ale po wprowadzeniu do dwunastnicy 12 jest aktywowany przez hormon wystawianie ich właściwości biologicznych (normalizuje poziom glukozy).

Lipocaine

Działanie tego hormonu polega na zapobieganiu takiej patologii, jak degeneracja tłuszczów w wątrobie, spowodowana aktywacją metabolizmu kwasów tłuszczowych i fosfolipidów. Lipocaine zwiększa również działanie innych substancji lipotropowych, w tym choliny i metioniny.

Metody diagnostyczne

Naruszenie produkcji hormonu gruczołu trzustkowego może prowadzić do różnych patologii, które dotyczą nie tylko trzustki, ale także innych narządów wewnętrznych. W takich przypadkach wymagana jest pomoc gastroenterologa, która przed zaleceniem przebiegu terapii powinna przeprowadzić badanie diagnostyczne w celu ustalenia dokładnej diagnozy. Poniżej przedstawiono najczęściej wykonywane zabiegi, gdy zaburzona jest aktywność trzustki.

Diagnostyka chorób trzustki

Tabela. Badania diagnostyczne trzustki.

Badanie krwi i moczu

Do notatki! Jako uzupełnienie powyższych metod diagnostycznych lekarz może zalecić inną procedurę - biochemiczne badanie krwi. W przeciwieństwie do ogólnej analizy, analiza biochemiczna krwi pozwala nie tylko zidentyfikować możliwe choroby zakaźne, ale także ich wygląd.

Co powoduje naruszenie równowagi hormonalnej

Jak wspomniano wcześniej, hormony gruczołu trzustkowego są niezastąpionymi elementami zaangażowanymi w proces trawienny. Nawet drobne naruszenia ich syntezy mogą prowadzić do poważnych komplikacji (chorób, awarii w pracy niektórych systemów lub narządów itp.).

Układ hormonalny człowieka

W przypadku nadmiaru hormonów gruczołu trzustkowego może wystąpić na przykład tworzenie złośliwych (najczęściej na tle zwiększenia ilości glukagonu) lub glikemii (z nadmiarem insuliny we krwi). Aby ustalić, czy prostata działa prawidłowo i czy poziom hormonu odpowiada normie, jest to możliwe dopiero po badaniu diagnostycznym. Niebezpieczeństwo polega na tym, że wiele chorób związanych ze zmniejszeniem lub zwiększeniem poziomu hormonów może wystąpić bez wyraźnych objawów. Ale możliwe jest wykrywanie naruszeń podczas śledzenia reakcji twojego ciała przez długi czas.

Normalne, hipo- i hiperglikemiczne

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na następujące punkty:

• zmniejszona ostrość wzroku;
• nadmiernie wysoki apetyt (pacjent nie może jeść);
• częste oddawanie moczu;
• zwiększone pocenie;
• silne pragnienie i pojawienie się suchości w jamie ustnej.

Nie lekceważ roli hormonów prostaty w funkcjonowaniu ludzkiego ciała, ponieważ nawet przy niewielkich naruszeniach syntezy tych hormonów mogą rozwinąć się poważne patologie. Dlatego zaleca się jako środek zapobiegawczy do przeprowadzenia badań diagnostycznych z lekarzami, aby zapobiec zaburzeniom trzustki. Wystarczy 1-2 razy w roku, aby udać się do lekarza na badanie profilaktyczne, aby zapobiec nie tylko różnym zaburzeniom w trzustce, ale także innym problemom z układem trawiennym. Ponadto zalecane są badania okresowe dla innych lekarzy, na przykład u dentysty, dermatologa, neurologa.

Wszystko o gruczołach
i system hormonalny

Trzustki lub trzustki, żelazo (Latin Páncreas) - jeden z kluczowych organów układu trawiennego, pełniące funkcje wydzielnicze i endokrynne. Wszystkie enzymy i hormony wytwarzane przez trzustkę są bardzo ważne, ponieważ utrzymują biochemiczną równowagę w organizmie. Aby lepiej zrozumieć, jakie hormony wytwarza trzustka, należy wziąć pod uwagę jej strukturę.

Gruczoł trzustkowy jest unikalny, ponieważ jest w stanie syntetyzować hormony i enzymy - enzymy trawienne

Struktura gruczołu

Gruczoł trzustkowy jest kluczowym organem układu trawiennego. Składa się z dwóch różnych tkanin:

1. Sekcja wydzielnicza narządu jest penetrowana przez masę kanałów odpływowych, które są połączone z dwunastnicą. Testowane są tu enzymy trzustkowe (lipaza, amylaza, nukleaza, elastaza, trypsyna, chymotrypsyna, karboksypeptydaza, kolagenaza).
2. Część endokrynna (tylko 3% całkowitej masy gruczołu) obejmuje wysepki Langerhansa. Miejsca te mają różną morfologię i biochemię; Tutaj jest synteza hormonów, które regulują metabolizm węglowodanów, białek i lipidów.

Ważne! Dysfunkcja gruczołów trzustkowych wywołuje rozwój wielu patologii. W przypadku niedoczynności narządów rozwijają się glukozuria, hiperglikemia, wielomocz i cukrzyca. W przypadku hiperfunkcji obserwuje się hipoglikemię i otyłość.

Hormony trzustki i ich funkcje

Hormony trzustki powstają w wyspecjalizowanych komórkach wysepek Langerhansa. Naukowcom udało się wyodrębnić następujące substancje bioaktywne:

• insulina;
• polipeptyd trzustkowy;
• amylina;
• somatostatyna;
• kalikreina;
• glukagon;
• centropenina;
• lipokaina;
• peptyd intensywnie obciążający;
• gastryna;
• Vagotonin.

Wszystkie powyższe hormony wysp trzustkowych regulują reakcje metaboliczne w organizmie. Rozważ rolę i funkcję każdego z hormonów trzustki.

Hormony trzustki są zaangażowane w złożone procesy metaboliczne

Insulina

Jest to główny hormon trzustki, ma białko pochodzenia; jego struktura obejmuje 51 aminokwasów. Gruczoł trzustkowy syntetyzuje insulinę od swojego poprzednika - proinsulinę. Fizjologiczne stężenie hormonu w osoczu krwi osoby dorosłej wynosi od 3 do 25 μl / ml. Insulina (hormon trzustki) reguluje metabolizm węglowodanów.

Mechanizm wydzielania hormonów

Biologiczna rola insuliny:

1. Normalizuje poziom monosacharydów we krwi, blokuje produkcję heksozy w wątrobie. Niewystarczające wytwarzanie insuliny w organizmie powoduje cukrzycę.
2. Aktywuje proces biotransformacji glukozy w glikogen.
3. Monitoruje biosyntezę hormonów przewodu pokarmowego.
4. Aktywuje tworzenie trójglicerydów i wyższych kwasów tłuszczowych w wątrobie.

Insulina zmniejsza stężenie "patogennego" cholesterolu we krwi, zapobiegając w ten sposób rozwojowi miażdżycy

1. Poprawia transport aminokwasów, mikro i makroelementów w komórce.
2. Aktywuje biosyntezę białek na rybosomach.
3. Hamuje glukoneogenezę (proces tworzenia glukozy z substancji o charakterze niewęglowodanowym).
4. Zmniejsza poziom ciał ketonowych w płynach biologicznych.
5. Zwiększa przepuszczalność biomembran dla glukozy.
6. Wzmacnia biotransformację węglowodanów w lipidy i ich późniejszą depozycję.
7. Stymuluje tworzenie kwasów rybonukleinowych i dezoksyrybonukleinowych w komórkach.
8. Zwiększa zapas glukozy w postaci glikogenu, który osadza się w wątrobie i tkance mięśniowej.

Glukoza jest kluczowym regulatorem biosyntezy i wydzielania insuliny (hormonu trzustki), ale nie ma bezpośredniego wpływu na produkcję hormonu. Biosynteza ludzkich hormonów trzustkowych jest kontrolowana przez następujące związki:

• kortykotropina;
• adrenalina;
• somatostatyna;
• glukokortykoidy;
• norepinefryna;
• somatotropina.

Wczesne rozpoznanie cukrzycy i prawidłowo przepisana terapia ułatwiają stan pacjenta

Hiperprodukcja insuliny może powodować:

• impotencja;
• przedwczesny orgazm;
• udar;
• problemy z wizją;
• atak serca;
• otyłość;
• astma;
• miażdżyca;
• zapalenie oskrzeli;
• aktywacja wzrostu nowotworów złośliwych;
• trądzik, łupież, łojotok;
• nadciśnienie;
• przedwczesne łysienie.

Nadmierne wytwarzanie insuliny w gruczole trzustki może wywołać rozwój otyłości

Preparaty hormonów trzustkowych

Aby znormalizować poziom cukru w ​​osoczu krwi pacjenta z cukrzycą, przepisane są następujące preparaty insuliny:

• krótko działające substancje lecznicze (Insulrap, Swensulin, Homorap-40, Humulin, Rapid, Actrapid, Insuman);
• leki o średnim okresie działania (Semilente-MS, Homophan, Monotard-MS, Semilong-MK, Minilente-MK);
• leki o przedłużonym działaniu (Ultralente, Ultradard-NM, Superlente-MK).

Rada! Leczenie patologii endokrynologicznych powinno być prowadzone przez wykwalifikowanego specjalistę. W końcu tylko lekarz może zdiagnozować chorobę i przepisać odpowiednie leczenie.

Glukagon

Odnosi się do hormonów o charakterze polipeptydowym. Składa się z 29 reszt aminokwasowych. U zdrowych ludzi stężenie tego hormonu we krwi waha się od 25 do 125 pg / ml. Glukagon jest fizjologicznym antagonistą insuliny.

Leki zawierające insulinę pomagają znormalizować poziom monosacharydów we krwi pacjenta

Uwaga: Glukagon - hormon wydzielany przez trzustkę, zwiększa uwalnianie katecholamin w nadnerczach, powoduje nadwrażliwość tkanek, co z kolei korzystnie wpływa na całe ciało.

Działanie biologiczne glukagonu:

• zwiększa przepływ krwi w nerkach;
• aktywuje główną wymianę;
• kontroluje konwersję produktów niewęglowodanowych na glukozę;
• zwiększa poziom cukru we krwi dzięki rozszczepieniu glikogenu w wątrobie;
• stymuluje glukoneogenezę;
• przyspiesza regenerację komórek wątroby;
• w wysokich stężeniach wykazuje działanie spazmolityczne;
• wpływa na stężenie elektrolitów: obniża poziom fosforu i wapnia w osoczu krwi;
• przyspiesza rozkład lipidów.

Biosynteza glukagonu aktywuje następujące substancje:

Ważne! Izolacja glukagonu jest przeprowadzana przy wchodzeniu do ciała peptydów, lipidów, aminokwasów, białek i węglowodanów.

Glukagon wpływa na biosyntezę glukozy w tkankach wątroby

Somatostatyna

Unikalna substancja syntetyzowana w podwzgórzu i komórkach delta gruczołu trzustkowego. Wartość biologiczna hormonu:

• hamowanie biosyntezy enzymów trzustkowych;
• spadek stężenia glukagonu;
• hamowanie aktywności niektórych związków hormonalnych i serotoniny;
• zahamowanie wchłaniania monosacharydów z jelita cienkiego do krwi;
• zmniejszenie produkcji gastryny i HCl;
• spowolnienie przepływu krwi w jamie brzusznej;
• hamowanie perystaltyki przewodu żołądkowo-jelitowego.

Peptyd intensywnie wazo

Przedstawiony hormon neuropeptydu może być wytwarzany przez komórki różnych narządów (jelita cienkiego, trzustki, mózgu i rdzenia kręgowego). Stężenie peptydu intensywnie obciążającego w krwi ludzkiej jest bardzo niskie, praktycznie nie zmienia się nawet po jedzeniu.

Główne funkcje hormonu:

• aktywacja krążenia krwi w ścianach jelita;
• hamowanie biosyntezy kwasu chlorowodorowego przez komórki wyściełające żołądek;
• aktywacja wydzielania dwuwęglanu przez gruczoł trzustkowy;
• wzrost produkcji enzymów trzustkowych;
• przyspieszenie wydalania z żółcią;
• hamowanie wchłaniania wody w jelicie cienkim;
• stymulacja syntezy somatostatyny, insuliny i glukagonu;
• aktywacja tworzenia pepsinogenu w głównych komórkach żołądka.

Obecność procesów zapalnych w gruczole trzustki może zakłócać funkcję produkującą hormony narządu

Polipeptyd trzustkowy

Ten hormon jest syntetyzowany tylko w trzustce. Jego wpływ na metabolizm nie został dokładnie zbadany. W stężeniu fizjologicznym, działa jako antagonista receptora CCK, to zmniejsza ruchliwość pęcherzyka żółciowego i hamuje wydzielanie soku trzustkowego.

To ważne. Stężenie badanej substancji w osoczu krwi zdrowych ludzi waha się w zakresie od 60 do 80 pg / ml. Nadprodukcja tego hormonu może wskazywać na rozwój nowotworów w endokrynnej części gruczołu.

Amilin

Optymalizuje poziom monosacharydów we krwi. Tak więc ten hormon chroni nasze ciało przed spożyciem nadmiernej ilości glukozy do krwi.

• wykazuje efekt anorektyczny (przygnębiający apetyt);
• hamuje biosyntezę glukagonu;
• stymuluje układ renina-angiotensyna-aldosteron;
• pomaga zmniejszyć masę ciała;
• aktywuje tworzenie somatostatyny.

Ultrasonografia jest jedną z metod diagnozowania stanu funkcjonalnego gruczołu trzustkowego

Lipocaine, kalikreina, wagotonina

Lipocaine aktywuje metabolizm fosfolipidów i utlenianie kwasów tłuszczowych w wątrobie. Substancja ta wzmacnia działanie innych związków lipotropowych (metioniny, choliny), zapobiega rozwojowi stłuszczenia wątroby.

Kallikreina jest syntetyzowana w gruczole trzustkowym, ale w tym narządzie jest w stanie nieaktywnym. Kiedy kalikreina wchodzi do dwunastnicy, jest aktywowana i zaczyna wykazywać jej biologiczny wpływ. Kallikreina działa przeciwnadciśnieniowo, obniża wysoki poziom glukozy we krwi.

Vagotonin pobudza krwinek, wspomaga obniżenie poziomu cukru we krwi, ponieważ opóźnienia hydrolizę glikogenu w wątrobie i mięśniach.

Centropinein i gastryna

Gastryna jest produkowana przez komórki gruczołu trzustkowego i błony śluzowej żołądka. Hormon jak związek zwiększa kwasowość soku żołądkowego, tworzenie aktywuje pepsyny (enzym proteolityczny), normalizuje proces trawienia w żołądku.

Ważne! Gastryna aktywuje produkcję hormonalnie czynnych trzustki i jelit peptydów (somatostatyny cholecystokininy, sekretyny), które tworzą się optymalne warunki dla przeprowadzenia następnego etapu fermentacji jelitowej.

Centropenina jest białkową substancją, która pobudza ośrodek oddechowy i rozszerza światło oskrzeli. Warto również zauważyć, że związek ten poprawia interakcje hemoglobiny z tlenem. Centripneina jest skutecznym narzędziem do zwalczania niedotlenienia.

Jednym z powodów rozwoju zaburzeń erekcji u mężczyzn może być patologia gruczołu trzustkowego

Wniosek

Hormony trzustki odgrywają kluczową rolę w regulacji procesów życiowych organizmu. Dlatego tak ważne jest, aby mieć pojęcie o budowie trzustki i tym, jakie hormony wydzielają. Uważne podejście do zdrowia zapewni długie i szczęśliwe życie.

5. Hormony trzustki. Dysfunkcja trzustki

Trzustka jest gruczołem o mieszanej funkcji. Jednostką morfologiczną gruczołu są wysepki Langerhansa, głównie zlokalizowane w ogonie gruczołu. Komórki beta wysp produkują insulinę, komórki alfa to glukagon, komórki delta to somatostatyna. W ekstraktach z trzustki znaleziono hormony wagotoniny i centropeniny.

Insulina reguluje metabolizm węglowodanów, zmniejsza stężenie cukru we krwi, wspomaga konwersję glukozy do glikogenu w wątrobie i mięśniach. Zwiększa przepuszczalność błon komórkowych dla glukozy: wchodzenie do komórki, wchłanianie glukozy. Insulina hamuje rozkład białek i przekształcania ich w glukozę, stymuluje syntezę białka z aminokwasów i ich aktywnego transportu do komórki, reguluje metabolizm tłuszczów przez powstawanie wyższych kwasów tłuszczowych, produkty metabolizmu węglowodanów, hamuje mobilizacji tłuszczu z tkanki tłuszczowej.

W komórkach beta insulina powstaje z prekursora proinsuliny. Przenoszony jest do komórki Golgiego, gdzie dochodzi do początkowych etapów transformacji proinsuliny w insulinę.

Podstawą jest normalna praca insuliny zawartości glukozy we krwi: hiperglikemia prowadzi do wzrostu insuliny do krwi, i na odwrót.

Przykomorowe jądro podwzgórza zwiększa aktywność hiperglikemii wzbudzenia w rdzeniu przedłużonym, a stamtąd do zwojów i komórek beta trzustki, która wzmaga wytwarzanie i wydzielanie insuliny. W hipoglikemii jądro podwzgórza zmniejsza jego aktywność, a wydzielanie insuliny maleje.

Hiperglikemia bezpośrednio prowadzi do pobudzenia receptora wysepek Langerhansa, co zwiększa wydzielanie insuliny. Glukoza działa również bezpośrednio na komórki beta, co prowadzi do uwalniania insuliny.

Glukagon zwiększa ilość glukozy, co również prowadzi do zwiększonej produkcji insuliny. Podobnie hormony nadnerczy.

Autonomiczny układ nerwowy reguluje produkcję insuliny przez nerw błędny i nerwy współczulne. Nerw błądzący stymuluje wydzielanie insuliny, podczas gdy nerw współczulny hamuje go.

Ilość insuliny we krwi zależy od aktywności enzymu insulinaz, który niszczy hormon. Największa ilość enzymu znajduje się w wątrobie i mięśniach. Dzięki jednemu przepływowi krwi przez wątrobę, do 50% insuliny we krwi ulega zniszczeniu.

Ważną rolę w regulacji wydzielania insuliny przeprowadza hormonu somatostatyny, który tworzy się w jądrach podwzgórza, a komórki delta trzustki. Somatostatyna hamuje wydzielanie insuliny.

Aktywność insuliny wyrażana jest w jednostkach laboratoryjnych i klinicznych.

Glukagon jest zaangażowany w regulacji metabolizmu węglowodanów, poprzez działanie na metabolizm węglowodanów, to jest antagonista insuliny. Glukagon rozszczepia glikogen w wątrobie na glukozę, wzrasta stężenie glukozy we krwi. Glukagon stymuluje rozpad tłuszczów w tkance tłuszczowej.

Mechanizm działania glukagonu wynika z jego interakcji ze specyficznymi specyficznymi receptorami znajdującymi się na błonie komórkowej. W połączeniu z nimi, glukagon zwiększenie aktywności cyklazy adenylanowej enzymu i stężenia cAMP cAMP promuje proces glikogenoliza.

Regulacja wydzielania glukagonu. Na powstawanie glukagonu w komórkach alfa ma wpływ poziom glukozy we krwi. Wraz ze wzrostem stężenia glukozy we krwi występuje hamowanie wydzielania glukagonu, podczas gdy zmniejszenie wydzielania glukagonu prowadzi do wzrostu. Przednia część przysadki mózgowej wpływa również na tworzenie się glukagonu.

Hormon wzrostu somatotropina zwiększa aktywność komórek alfa. W przeciwieństwie do tego hormonu komórki d - somatostatyna hamuje wytwarzanie i wydzielanie glukagonu, ponieważ blokuje wejście jonów Ca w alfa komórkach, które są konieczne do powstawania i wydzielania glukagonu.

Znaczenie fizjologiczne lipokaina. Sprzyja wykorzystania tłuszczu stymulując tworzenie lipidów i utleniania kwasów tłuszczowych w wątrobie, zapobiega stłuszczenie wątroby.

Funkcje vagotonin - zwiększenie napięcia nerwów błędnych, zwiększenie ich aktywności.

Funkcje centropina - Pobudzenie ośrodka oddechowego, promowanie rozluźnienia mięśni gładkich oskrzeli, zwiększenie zdolności hemoglobiny do wiązania tlenu, poprawa transportu tlenu.

Dysfunkcja trzustki.

Zmniejszenie wydzielania insuliny prowadzi do rozwoju cukrzycy, które są głównymi objawami hiperglikemia, cukromocz, wielomocz (do 10 litrów na dzień), łaknienie (Enhanced apetytu) polidispepsiya (nadmierne pragnienie).

Wzrost poziomu cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą jest wynikiem utraty zdolności do syntezy glikogenu w wątrobie z glukozy i komórka - wykorzystanie glukozy. W mięśniach proces tworzenia i depozycji glikogenu również ulega spowolnieniu.

U pacjentów z cukrzycą wszystkie rodzaje metabolizmu są naruszane.

Rola hormonów trzustkowych w ciele

Wszystkie narządy i podsystemy ludzkiego ciała są ze sobą powiązane, a ich praca w dużej mierze zależy od poziomu hormonów.

Niektóre z tych substancji czynnych są syntetyzowane w trzustce i wpływają na wiele ważnych procesów.

Dzięki wystarczającej ilości hormonów wytwarzanych przez organizm wykonuje się funkcje endokrynne i zewnątrzwydzielnicze.

Komórki trzustkowe i substancje przez nie wytwarzane

Trzustka składa się z dwóch części:

• zewnątrzwydzielnicza lub zewnątrzwydzielnicza;
• endokrynny.

Główne kierunki funkcjonowania organizmu:

• regulacja endokrynowa organizmu, która następuje z powodu syntezy dużej liczby tajemnic;
• trawienie pokarmu w wyniku działania enzymów.

Starzenie się organizmu sprzyja rozwojowi zmian fizjologicznych w ciele, prowadząc do modyfikacji ustalonego związku między jego składnikami.

Sekcja zewnętrzno-wydzielnicza zawiera małe zraziki utworzone z trzustki trzustkowej. Są głównymi morfofunkcjonalnymi jednostkami narządu.

Struktura acini jest reprezentowana przez małe kanały interkalacyjne, a także przez strefy aktywne wytwarzające dużą liczbę enzymów trawiennych:

Część endokrynna jest utworzona z trzustkowych wysepek położonych pomiędzy acini. Drugie imię to wysepki Langerhansa.

Każda z tych komórek jest odpowiedzialna za produkcję niektórych substancji czynnych:

1. Glukagon- jest wytwarzany przez komórki alfa. Wpływa na wzrost indeksu glikemicznego.
2. Insulina. Komórki beta są odpowiedzialne za syntezę tak ważnego hormonu. Insulina sprzyja wykorzystaniu nadmiaru glukozy i utrzymuje prawidłowy poziom tego wskaźnika we krwi.
3. Somatostatyna. Jest produkowany przez komórki D. Jego funkcja obejmuje koordynację zewnętrznej i wewnętrznej funkcji wydzielniczej gruczołu.
4. Wazoaktywny peptyd jelitowy - jest wytwarzany przez funkcjonowanie komórek D1.
5. Polipeptyd jest trzustkowy. Jego produkcja należy do obowiązków komórek PP. Kontroluje proces wydzielania żółci i promuje wymianę elementów białkowych.
6. Gastryna i somatoliberyna, które są częścią niektórych komórek gruczołu. Wpływają na jakość soku żołądkowego, pepsyny i kwasu solnego.
7. Lipocaine. Tajemnica ta jest wytwarzana przez komórki przewodów narządu.

Mechanizm działania i funkcji hormonalnej

Zapotrzebowanie organizmu na normalną produkcję hormonów jest równoważne z potrzebą dotlenienia i odżywiania.

Ich główne funkcje to:

1. Regeneracja i wzrost komórek.
2. Każda z tych substancji czynnych wpływa na wymianę i odbiór energii z żywności.
3. Dostosowanie poziomu wapnia, glukozy i innych ważnych mikroelementów zawartych w organizmie.

Substancja hormonu C-peptydu jest cząstką cząsteczki insuliny, której synteza przenika do układu krążenia, odłączona od natywnej komórki. Na podstawie stężenia substancji we krwi rozpoznaje się typ cukrzycy, obecność nowotworów i patologie wątroby.

Nadmierne ilości lub, wręcz przeciwnie, brak hormonów prowadzi do rozwoju różnych chorób. Dlatego ważne jest kontrolowanie syntezy takich biologicznie aktywnych substancji.

Glukagon

Ten sekret jest drugim najważniejszym spośród hormonów w miejscu gruczołu. Glukagon odnosi się do polipeptydów o niskiej masie cząsteczkowej. Zawiera 29 aminokwasów.

poziom glukagonu wzrost naprężenia w tle, cukrzycy, zakażenia, przewlekłe uszkodzenie nerek, i jest obniżany w wyniku zwłóknienia trzustki i tkanki trzustki.

Prekursorem tej substancji jest progluagagon, którego aktywność zaczyna się pod wpływem enzymów proteolitycznych.

Narządy, na które działa glukagon:

• wątroba;
• serce;
• prążkowane mięśnie;
• tkanka tłuszczowa.

1. Prowadzi to do przyspieszenia rozkładu glikogenu w komórkach tworzących mięśnie szkieletowe i hepatocytach.
2. Promuje wzrost wskaźnika cukru w ​​surowicy.
3. Przeprowadza hamowanie biosyntezy glikogenu, tworząc zapas rezerwy dla ATP i cząsteczek węglowodanów.
4. Dzieli dostępny neutralny tłuszcz na kwasy tłuszczowe, które mogą działać jako źródło energii, a także przekształcają się w ciałka ketonowe. Ta funkcja jest najważniejsza w cukrzycy, ponieważ niedobór insuliny prawie zawsze wiąże się ze wzrostem stężenia glukagonu.

Wymienione efekty działania polipeptydu przyczyniają się do szybkiego wzrostu wartości cukru we krwi.

Insulina

Hormon ten jest uważany za główną substancję czynną wytwarzaną w gruczole. Produkcja odbywa się stale, niezależnie od posiłku. Na biosyntezę insuliny wpływa stężenie glukozy. Jego cząsteczki mogą swobodnie wniknąć w komórki beta, ulegając następnie utlenianiu i prowadząc do powstania niewielkiej ilości ATP.

W wyniku tego procesu komórki są naładowane jonami dodatnimi ze względu na uwolnioną energię, więc zaczynają wydzielać insulinę.

Tworzenie hormonu ułatwiają następujące czynniki:

1. Zwiększony poziom glukozy we krwi.
2. Konsumpcja żywności, która zawiera w swoim składzie nie tylko węglowodany.
3. Wpływ niektórych chemikaliów.
4. Aminokwasy.
5. Podwyższony poziom wapnia, potasu i wzrost kwasów tłuszczowych.

Obniżenie ilości hormonu występuje na tle:

• nadmiar somatostatyny;
• aktywacja receptorów alfa-adrenergicznych.

• reguluje mechanizmy wymiany;
• aktywuje glikolizę (rozkład glukozy);
• tworzy magazyny węglowodanów;
• hamuje syntezę glukozy;
• aktywuje tworzenie lipoprotein, wyższych kwasów;
• Tłumić wzrost ketonów, działając jako toksyny dla organizmu;
• bierze udział w procesie bioprodukcji białek;
• zapobiega wnikaniu kwasów tłuszczowych do krwi, zmniejszając tym samym ryzyko miażdżycy.

Wideo na temat funkcji insuliny w ciele:

Somatostatyna

Substancje są hormonami układu podwzgórzowo-przysadkowego i, zgodnie z osobliwościami ich budowy, należą do polipeptydów.

Ich główne zadania to:

1. Hamowanie bioproduktów hormonów uwalniających podwzgórze, co powoduje zmniejszenie syntezy tyreotropiny. Taki proces poprawia funkcjonowanie tarczycy i gruczołu rozrodczego, normalizuje przemianę materii.
2. Zmniejsza działanie enzymów.
3. Powoduje spowolnienie produkcji szeregu substancji chemicznych, w tym insuliny, glukagonu, serotoniny, gastryny i kilku innych.
4. Hamuje krążenie krwi w przestrzeni za otrzewną.
5. Zmniejsza zawartość glukagonu.

Polipepidyd

Sekretem jest 36 aminokwasów. Wydzielanie hormonu jest wytwarzane przez komórki zajmujące miejsce w trzustce wokół głowy, a także na stanowiskach endokrynologicznych.

1. Zmniejsza funkcję zewnątrzwydzielniczą dzięki zmniejszeniu stężenia trypsyny, a także niektórych enzymów zawartych w dwunastnicy.
2. Wpływa na poziom i właściwości strukturalne glikogenu wytwarzanego w komórkach wątroby.
3. Relaksuje mięśnie pęcherzyka żółciowego.

Wzrost poziomu hormonów występuje pod wpływem czynników takich jak:

• przedłużony post;
• spożywanie żywności bogatej w białka;
• aktywność fizyczna;
• hipoglikemia;
• hormony układu trawiennego.

Obniżenie poziomu jest spowodowane wprowadzeniem glukozy lub na tle somatostatyny.

Gastrin

Substancja ta odnosi się nie tylko do trzustki, ale także do żołądka. Pod jego kontrolą są wszystkie substancje czynne, które biorą udział w trawieniu. Odchylenia w jego produkcji od normy pogarszają nieprawidłową pracę przewodu żołądkowo-jelitowego.

1. Duża gastryna - ma 4 aminokwasy do swojej dyspozycji.
2. Micro - składa się z 14 aminokwasów.
3. Mały - w zestawie znajduje się 17 aminokwasów.

Rodzaje testów na hormony

Aby określić poziom hormonów, przeprowadzane są różne testy:

1. Pary diagnostyczne. Badanie krwi wykonuje się nie tylko w celu identyfikacji substancji czynnych wytwarzanych w narządach, ale również w celu wyjaśnienia parametrów hormonów przysadki.
2. Testy stymulacji, polegające na wprowadzeniu substancji, które prowadzą do aktywacji dotkniętej tkanki. Brak wzrostu hormonu oznacza rozwój klęski samego narządu.
3. Testy supresyjne, polegające na wprowadzeniu gruczołów we krwi blokerów. Zmiany poziomu hormonu będą wskazywać na odchylenia w pracy gruczołu na tle manipulacji.
4. Biochemia, która pozwala określić poziomy wielu wskaźników, w tym wapnia, potasu, żelaza.
5. Badanie krwi na obecność enzymów.

Oprócz powyższych testów pacjentowi można przypisać dodatkowe badania, które pozwalają postawić właściwą diagnozę (ultradźwięki, laparotomia i inne).